Mit wojny w Platformie. Od lat nam to wmawiają

Autorzy teorii, wedle której premier od dawna walczy ze Schetyną, zdają się nie zauważać jak krucha logicznie jest ta konstatacja. Pierwszy raz usłyszeliśmy ją, gdy Tusk wyrzucał swego kolegę z rządu i z wicepremiera uczynił szefa klubu. Miało to być rzekomo wykorzystywanie afery hazardowej do marginalizacji Schetyny. Jeszcze wtedy można było w to wierzyć, ale i tak wątpliwość wzbudzał fakt, że szefostwo klubu to nie najgorsza pozycja.

Następnym ruchem było przesunięcie Schetyny na pozycję marszałka Sejmu. Zwolennicy teorii wojennej znów ogłosili, że to jeszcze większe upokorzenie drugiego człowieka w PO. To przekonanie w kontekście ostatniej oferty - powrotu Schetyny do rządu - zupełnie traci na wartości. Odnoszę wrażenie, że nawet gdyby Tusk zrezygnował z funkcji premiera i lobbował, by zastąpił go marszałek Sejmu, okazałoby się, że to kolejny sposób na jego osłabienie.

Wydaje mi się, że Schetyna odszedł z rządu, bo tak uzgodnił z premierem. Szefostwo PO doszło do wniosku, że czas uciąć ataki opozycji, zamknąć dyskusje na temat afery z hazardem i usunąć z Rady Ministrów wszystkich zamieszanych. Schetynie pewnie było przykro, ale przystał na to rozwiązanie. Na pewno jednak nie rozstawali się w gniewie i w atmosferze wojennej mobilizacji. Ich stosunki z przyjaznych zamieniły się na relacje przyjazno-polityczne - czyli takie z domieszką rezerwy i pewną dozą nieufności.

PAP/Mirosław Trembecki

PSL, SLD, a może Palikot. Jaka koalicja najlepsza na kryzys?
Nie zmieniło to faktu, że kolejne przenosiny obecnego marszałka były szukaniem dobrego miejsca dla Schetyny. To bardziej przypominało rozglądanie się za nowym stołkiem dla kolegi niż złowrogą manipulację. By szefować tak szerokiemu klubowi jak Platforma (wtedy Gowin i Palikot byli jeszcze w jednej ekipie), Schetyna był postacią zbyt wyraźną, a pozycja marszałka Sejmu okazała się doskonała. Marszałkowie mają bowiem częste okazje do bywania w mediach, a do tego rzadko wciągani są w konflikty.

To dlatego Schetyna nie za bardzo chce teraz wracać do rządu - jemu w Sejmie dobrze. Tusk natomiast zorientował się, że zabrakło Grabarczyka, a minister Kopacz czy minister Rostowski nie mają wielkiego wpływu na klub. Dlatego chce Schetynę z powrotem. Jego powrót wzmocniłby związek rządu z partią.

Czy Shrek z Dolnego Śląska się zgodzi? Zobaczymy. Mogłoby być ciekawie, zwłaszcza - co jednak mało realne - gdyby Stefan Niesiołowski został pierwszym marszałkiem. Wtedy posiedzenia Sejmu byłby znacznie... krótsze i barwniejsze.