Jestem zwolennikiem podatku liniowego, przede wszystkim ze względu na jego prostotę i przejrzystość. Nie jestem jednak zwolennikiem obecnego lansowania, przez czołowe partie polityczne, obniżania podatków czy wprowadzania ulg podatkowych dla wielodzietnych i biednych rodzin, jako rozwiązania dla kluczowych problemów gospodarczych Polski. Obniżenie podatku samo w sobie nie może kreować nowych miejsc pracy, ale może być poważnym narzędziem w walce z bezrobociem.
O ile wprowadzenie podatku liniowego w Polsce byłoby zalecane, o tyle w obecnych warunkach napotykamy na następujące trudności: po pierwsze poziom 15 proc. jest najprawdopodobniej zbyt niski, aby zapewnić budżetowi państwa potrzebne mu dochody. Wynika to z tego, że dużą część przychodów budżetowych stanowią podatki pośrednie (VAT i akcyza), które odpowiadają za ponad 65 proc. dochodów Skarbu Państwa. Reszta pochodzi z PIT-u i CIT-u. W związku z tym, obniżenie VAT-u (i jednoczesne podwyższenie podatku np. na żywność) może nie wystarczyć. Należałoby wówczas obniżyć wydatki rządowe, ale jest to, z wiadomych powodów, niemożliwe.
Po drugie, w Polsce nadal dominuje opinia, że zamożna część społeczeństwa powinna pomagać biednym – czyli podatek ma stanowić sposób na redystrybucję dochodów w państwie. Dochodzą wówczas do głosu osoby, które twierdzą, że wprowadzenie podatku liniowego jest korzystne dla bogatych, a zatem nie jest sprawiedliwe.
Po trzecie, doświadczenie innych krajów dostarcza zaskakujących informacji: podatek liniowy okazał się sukcesem tam, gdzie system podatkowy praktycznie nie działał, np. w Rosji czy na Ukrainie. Wprowadzenie go poprawiło radykalnie ściągalność podatków. Z kolei tam, gdzie istniał dobrze funkcjonujący system podatkowy, przed wprowadzeniem podatku liniowego (np. na Słowacji), korzyści z jego wprowadzenia nie były aż tak odczuwalne. Według wstępnej oceny Banku Światowego odnośnie skutków wprowadzenia podatku na Słowacji, nie można jednoznacznie powiedzieć, że doprowadził on do radykalnej poprawy sytuacji finansowej budżetu Słowacji.
W przypadku Polski efekt może być podobny i może się okazać, że owoce z wprowadzenia podatku liniowego będziemy zbierać dopiero za kilka lat. Osoby, którym przyjdzie zadecydować o takim posunięciu nie mają tyle czasu na czekanie. Ciekawe, jak nowa koalicja rządząca Po-PiS rozwiąże ten problem.