Janik: Z Kościołem robiliśmy interesy. Komisja była potrzebna

Krzysztof Janik, szef Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w rządzie Leszka Millera: To są kwestie trudne do rozstrzygnięcia. Niewątpliwie Kościół miał legitymację do tego, żeby ubiegać się o zwrot zawłaszczonych terenów. Mam jednak wątpliwości co do zasady konstytucyjności tego rozwiązania. Skoro zwracano mienie Kościołowi dlaczego nie zwracano innym, którym też przysługuje?

Skoro jej do tej pory nie zlikwidowano, to znaczy że Komisja Majątkowa była potrzebna. To nie jest tak, że bano się Kościoła. My się go nie baliśmy. Prawdą natomiast jest, że z Kościołem robione były różne interesy, w tym przez moją partię również. Nam poparcie Kościoła potrzebne było podczas referendum nad przystąpieniem do Unii Europejskiej.

Jednak dzisiaj opowiadałbym się za zlikwidowaniem tej komisji. A tą resztówką spraw, które zostały powinien zająć się sąd.

To jest dobre pytanie, ale nie do mnie, bo nie ja tworzyłem tą ustawę. To jest pytanie do ministra Jana Rokity, który 17 lat temu pilotował te prace.

Tak to jest, gdy wola polityczna przeważa nad racją merytoryczną. Wtedy na początku była wola polityczna żeby dać Kościołowi zadośćuczynienie. Jednak potem koledzy z AWS zaczęli dawać Kościołowi hektary na północy i zachodzie, na tak zwanych ziemiach odzyskanych. Miało to być za utracony majątek na wschodzie i to już nie miało nic wspólnego ze sprawiedliwością i zadośćuczynieniem. To doprowadziło do przekonania, że Kościół ma zawsze rację.

Nikt tej zasady nie kwestionował, a co do decyzji to można zawsze poprosić NIK, czy może jakąś sejmową komisję, żeby zweryfikowała sposób w jaki przeprowadzano zwrot majątków.

Uważam więc, że nim przejdziemy do kwestii czy należy się od tych decyzji odwołanie, czy nie, należy ustalić jaka w ogóle jest skala problemu. Ile takich spornych decyzji może być. Za mojej kadencji było kilka decyzji Komisji Majątkowej, które podważyliśmy. Ale to był margines wszystkich spraw.

Uważam, że należałoby stworzyć szansę debaty publicznej i kompromisu, tak żeby można było kwestię ewentualnych sporów rozwiązać.

Niekoniecznie musi być ich tak dużo. Jak mówimy o tych protestach to w ostatnich latach mówiło się głównie o ziemi na Białołęce pod Warszawą, o Elżbietankach w Krakowie. To są największe tego typu sprawy.

Do tego zostało jeszcze 240 roszczeń, gdzie decyzja jeszcze nie zapadła. To wszystko zamiast Komisji może rozstrzygnąć sąd.