"Nie myślicie o przyszłości Europy, macie na myśli tylko swój własny, pożałowania godny interes!" To słowa Premiera Wielkiej Brytanii Churchilla do szefa rządu londyńskiego Stanisława Mikołajczyka.
Kto walczył wspólnie z ZSRR, był w oczywisty sposób traktowany jako sojusznik, a kto przeciw, jako wróg. Nie dziwmy się więc, że ZSRR traktował AK jako wroga. Także Powstanie Warszawskie, politycznie skierowane było przeciw ZSRR, więc pomocy nie było, bo być nie mogło. Czy to takie dziwne i niepojęte? Dzisiejsi polscy kreatorzy myślenia "prawdziwych" Polaków usiłują ograniczyć historię Polski do AK i Katynia. Polaków stać chyba na szersze horyzonty i więcej logiki!
Czy naprawdę "wyklęci" są godni szacunku? 19 stycznia 1945 r. Dowódca Sił Zbrojnych w Kraju gen. Leopold Okulicki "Niedźwiadek", działając z upoważnienia Prezydenta RP, rozwiązał Armię Krajową, część oddziałów nie posłuchała i dalej "walczyła" w lesie z bronią w ręku. Mordowała współobywateli tylko dlatego, że chcieli normalnie żyć i odbudowywać zniszczoną Ojczyznę. Zabijała przedstawicieli LEGALNIE uznanego przez sojuszników i cały świat rządu komunistycznego. Kim byli ci ludzie, wzniecający wojnę domowa i bratobójcze mordy? Czy naprawdę "wyklęci", godni szacunku?
Na 4,6 milionów poległych żołnierzy Wehrmachtu, 4 miliony zginęły na froncie wschodnim. Alianci opóźniali otwarcie frontu zachodniego. Weszli do Europy jak już było prawie po wszystkim. (Oczywiście trzeba pamiętać, że wspomagali jednak wydatnie ZSRR konwojami z uzbrojeniem).