przeprowadziłem już kilka rekrutacji w życiu i o ile ktoś nie przyjdzie w dresie na rozmowę która jest na stanowisko rzecznika to ubranie jakoś nie determinuje wyboru. Nadal ważne jest to jakie człowiek ma umiejętności i jak się sprawdzi w okresie próbnym. a Ci od wizerunku troszeczkę przesadzają, bo osobiście wolałabym mieć sekretarkę która się ubiera skromnie a ogarnia biuro niż o wyglądzie modelki, która jest totalnym pustakiem

Pierwsze co się liczy to wygląd, potem sposób poruszania się i mówienia, bo to obraz firmy a dopiero później kwalifikacje, zazwyczaj osoba wyedukowana o tym wie. Kwalifikacje zawsze można uzupełnić z sposobem bycia i mówienia już gorzej a bezguście w ubiorze świadczy do ignorancji delikwenta, a nie o jego kwalifikacjach. Oczywiscie wszystkie bolki z Polski rodem maja całkowicie inna wiedzę na ten temat, zachowanie i maniery głupka w czerwonej lub zielonej marynarce z o********* krawatkiem i głupim uśmieszkiem, nie daje żadnych szans na prace w poważnych firmach na świecie, no chyba, ze na zmywakowych "korporacjach" lub na wielkich budowach jako monterzy, spawacze tudzież operatorzy wózków widłowych. Polacy mniemają, ze są kimś specjalnym lub wyjątkowym, rzeczywiście są wyjątkowymi ignorantami w każdej dziedzinie życia, pewnie dlatego są tacy nielubiani...

Wymyślają że nie ten ubiór, niech sami zobaczą jak się ubierają bezguście totalni, a tak naprawdę może się okazać dobrym pracownikiem.Sami dostali pracę po znajomości a przy zatrudnianiu pokazują co to nie oni frajerstwo.

moda się zmienia, jeszcze przyjdzie taki czas, że odręcznie pisane cv będzie się bardziej liczyło niż szablony z komputera

jak mi panienka mówi, że nie powinnam ubierać czegokolwiek (oprócz choinki) to już wiem, że nie chcę tam pracować.

artykuł doskonale wyjaśnia dlaczego Polacy w Polsce nie mają pracy.
wiadomo że osoba bezrobotna nie mająca dochodów często podanie czy cv w sprawie pracy pisze odrecznie przy weryfikacji na rozmowie kwalifikacyjnej.
poprostu osoby bezrobotne nie stać na wykwintne cv a tym bardziej ubiór dostosowany do stanowiska pracy.
o ubiór ma zadbać pracodawca a nie pracownik.
chociaż jedno w artykule jest ok że najpierw opisany jest problem osoby szukajacej pracy a następnie osoby prowadzącej firmę w celu zdobycia dla swoich podopiecznych pracy.
widać różnicę która tak naprawdę stanowi niewiele bo w pierwszym jak i drugim przypadku liczy się wiedzą i chęć oszukania przeciwnika.
pozdrawiam.
wielki.
--
Komentarz wysłany ze strony mobilnej
http://m.money.pl/

"ubierać garnitur".....a szkoły to "kończyliśta"?

Autor artykułu zatrzymał się gdzieś w połowie lat 2000-nych.To wszystko prawda,jeśli aplikujemy do firm związanych z sektorem finansowycm a naszym jedynym celem jest praca w "Mordorze"Tego typu wymogi są opracowywane i sprawdzane przez ludzi których jedynym zadaniem i czesto umiejętnością jest tworzenie tzw kultury korporacyjnej a więc zatrudnionych na stanowiskach ..co tu dużo mówić dla firmy tak naprawdę małoproduktywnych,po tych wszystkich "marketingach i zarządzaniach" "MP-ejach" robionych w Pcimiu Dolnym i innych "przyspieszonych kursach zrywania gruszek",którzy dla dodania sobie znaczenia i powagi chodzą po firmie i sprawdzają z centymetrem długość spódnic i paznokci itp.Schludny ubiór i stosowna umiejętność komunikacji sa oczywiście potrzebne wszędzie,gdzie chcemy aby Nas traktowano poważnie i z zaufaniem ale nikt mi nie wmówi,ze na podstawie samego CV i ubioru można tak naprawdę coś więcej o człowieku się dowiedzieć.
Dopiero twarda weryfikacja wiedzy i umiejętności na tzw "stanowiskach produkcyjnych" daje rzeczywisty obraz przydatności na stanowisko ale ci najczęsciej wszyscy specjaliści od tzw HR i PR o tym już z reguły nie mają pojęcia.