Organizacje zbiorowego zarządzania widzą potrzebę merytorycznej, rzeczowej dyskusji na temat aktualizacji listy urządzeń i nośników objętych opłatą reprograficzną. Zorganizowały już dwie ogólnopolskie konferencje na Wydziale Prawa i Administracji UW (październik 2013 i maj 2014), a także debatę podczas Poniedziałku pod Królami (październik 2013). Na wszystkie te spotkania byli zapraszani przedstawiciele ZIPSEE. Niestety nie wszystkimi byli zainteresowani.
Aktualnie OZZ-ty wystosowały zaproszenie do Związku Importerów i Producentów Sprzętu Elektrycznego i Elektronicznego /ZIPSEE/, Krajowej Izby Gospodarczej Elektroniki i Telekomunikacji /KIGEiT/ oraz Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji /PIIT/ na merytoryczne spotkanie w dniu 9 października 2014 r. (szczegóły tu: http://www.zaiks.org.pl/847,111,zaproszenie_do_rozmow_w_sprawie_oplat_od_czystych_nosnikow_i_reprografii).
Przypominamy, że na debacie zorganizowanej przez ZIPSEE 30 września nie było przedstawicieli MKiDN.

Opłaty reprograficzne funkcjonują w większości krajów na świecie, a na pewno w Europie. Tablety i smartfony objęte są opłatą w wielu najbardziej rozwiniętych krajach (np. Niemcy, Francja, Belgia, Holandia, Szwajcaria). Podążamy za dobrymi standardami. Chcemy, żeby polscy twórcy otrzymywali zapłatę za swoją pracę, tak jak twórcy na Zachodzie.
W Europie Zachodniej koszty opłaty reprograficznej ponoszą producenci i importerzy sprzętu elektronicznego, a nie konsumenci. Widać to wyraźnie po cenach urządzeń. Tablety czy smartfony w Niemczech czy we Francji są tańsze niż w Polsce, mimo że u naszych zachodnich sąsiadów po pierwsze średnie zarobki są wyższe, a po drugie opłata reprograficzna już tam funkcjonuje. Dlaczego ci sami producenci i importerzy sprzętu elektronicznego poza Polską skłonni są ponieść większe obciążenia, a w Polsce, która obecnie jest jednym z największych rynków sprzedaży smartfonów i tabletów, bronią się przed tą opłatą?