Zgadzam sie. Ostatnio byłem na spotkaniu rekrutacyjny w pewnym banku. Okazało się, że z rekrutacji nici. Natomiast takich naiwniaków jak ja przerobili kilkanaście osób w ciągu jednego dnia. Robiono nam quizy i ine konkursy. Sprawdzili jaki mamy potencjał, jakie mamy pomysły, standardy pracy. Zajefantastyczny materiał by wdrożyć za darmo we własne struktury. Czuję, że z nas wszystkich zakpiono i wykorzystano bezczelnie w biały dzień.

Dokładnie. Szukają idiotów albo specjalistów, których nie ma, bo wyjechali tam, gdzie im płacą 4xwięcej.

MOŻLIWOŚĆ ROZWOJU,
ZBIERANIA DOŚWIADCZEŃ, które i tak się potem nigdzie nie liczą.



czy ty w ogole starales sie kiedys o prace?

praca nie tyle co skrajnie trudna co bardziej schemat stosowany w ogromnej większości przypadków nie sprzyja profesjonalizacji i stabilizacji zawodowej i tak:
1. generalnie zatrudnienia w oparciu o tzw samozatrudnienie prowadzące do tego, że trzeba najpierw samemu inwestować zanim uzyska się przychód który jako prowizja pojawi się od zawartych umów -polis
2. minimalne wsparcie ze strony tzw pracodawcy, tak naprawdę sprowadza się doi szkolenia w zakresie prymitywnych technik socjo-technicznych jak przekręcić, o przepraszam jak przekonać potencjalnego klienta.
3. stosowana praktyka - przyjąć jak najwięcej, niech każdy na początek ubezpieczy siebie i jednego członka rodziny potem takiego delikwenta się pozbywamy ale przecież polisa pozostaje w Towarzystwie
w czasach prosperity te praktyki były efektywne ale obecnie w dobie konieczności maksymalnego ciecia kosztów też w budżetach domowych ich efektywność maleje, ale zanim ta "oczywista oczywistość" dotrze do świadomości zarządzających pewnie upłynie jeszcze trochę czasu

w 100% się zgadzam, pracowałam tam prawie 2 lata jest to praca dla bardzo upartych masochistów!!!!!!

Największą bolączką pracy w instytucjach finansowych jest to, że pracę polegającą na sprzedaży ubezpieczeń i innych tak zwanych "produktów" finansowych od kilku już lat, każdy uczciwy człowiek musi wykonywać pozostając w ciągłym konflikcie ze swoim sumieniem. Konflikt polega na tym, że sprzedający wie, jaki kit wciska klientowi a musi udawać, że robi mu przysługę i doradza niby to, co będzie najlepsze dla klienta, podczas gdy przełożeni wymagają a od tego jak te wymagania sprzedawca spełni zależy jego wynagrodzenie prowizyjne, aby oferował i przekonywał potencjalnych klientów do kupienia tego, co jest najlepsze dla firmy ubezpieczeniowej czy dla firmy zarządzającej funduszem emerytalnym lub inwestycyjnym. Tymczasem, jeżeli coś jest korzystne dla tej strony transakcji, która bierze pieniądze to nie może to samo być korzystne dla drugiej strony, która ma dać pieniądze będąc wprowadzona w błąd, co do istoty tego, co w zamian rzeczywiście dostaje. Bo przykładowo, gdy zajdzie zdarzenie objęte ubezpieczeniem u 95 % klientów następuje duże rozczarowanie, gdy porówna to, co otrzymał z tym, co obiecał sprzedający umowę.
Również, gdy jako klienci funduszu inwestycyjnego porównamy po kilku latach nie kryzysowych ile wzrosły nasze aktywa z tym, jaką prowizję pobrał zarządzający i ile mielibyśmy na koncie gdybyśmy systematycznie zakładali lokaty terminowe lub kupowali obligacje skarbowe to widzimy, jakimi byliśmy frajerami wierząc w zapewnienia sprzedawcy umów o zarządzanie oszczędnościami, które okazały się umowami o okradanie klientów za ich zgodą. Podobnie z książeczkami mieszkaniowymi, polisami posagowymi, indywidualnymi kontami emerytalnymi czy ubezpieczeniem grupowym na życie. Obecny kryzys uzmysłowił tym, którzy jeszcze sami nie odkryli tego wcześniej, że marketing i reklama to sztuka naukowego oszukiwania klientów a łatwo jest w mówić społeczeństwu wychowanemu w warunkach realnego socjalizmu, że kapitalizm to będzie taki jak na reklamach z udziałem gwiazd filmu i telewizji. Ale minęło 20 lat i już coraz mniej jest naiwnych do oszukania, dlatego tak trudno będąc uczciwym wykonywać pracę polegającą na zawodowym wprowadzaniu klientów w błąd. Bo szefowie wiedza, że aby zarobić milion dolarów dziennie trzeba codziennie oszukać milion klientów na jednego dolara sprzedając im marzenia i wyobrażenia z filmów fabularnych produkcji Hollywood zamiast uczciwą umowę o świadczenie usług finansowych, ubezpieczeniowych lub brokerskich. Sam fakt nazywania agentów ubezpieczeniowych lub pośredników kredytowych doradcami klienta to już pierwsze wielkie oszustwo. Godząc się na pracę na stanowisku, którego sama nazwa jest już kłamliwa, co do rzeczywistej roli tego stanowiska musimy być ludźmi, którzy godzą się na to, aby zawodowo oszukiwać i stale doskonalić tą umiejętność oszukiwania, którą dla odwrócenia uwagi oszukiwanych nazywa się marketingiem, reklamą, PR i temu podobnie. Dla mnie to właśnie było powodem rezygnacji z pracy w tej branży, która ciągle wymagała abym okłamywał klientów, bo mówiąc prawdę nie można sprzedać klientom tych najbardziej dochodowych "produktów finansowych”, na których jest największy zarobek sprzedawcy. A właśnie sama nazwa umowy o kredyt np. wiosenny, świąteczny, lub umowa super lokaty i nazywanie tych umów produktami jest stałym i bezczelnym kłamstwem. Bo tak naprawdę kredyt czy pożyczka wiosenna, wakacyjna czy świąteczna niczym się nie różnią poza hasłami reklamowymi, sloganami i kolorystyką reklam. Takie działanie jest tak samo wkurzające osoby rozumne, co nieustająca trwająca cały rok reklama coca coli nazywana uparcie i kłamliwie promocją.
Ale naiwnych ciągle nie brakuje, bo przecież stale rodzą się nowi.

Wszystko zależy od podejścia. Sam pracuję w takiej firmie i zazwyczaj wygląda to tak, że ci którzy marudzą po prostu nie robią wszystkiego co trzeba do tego by się udało. Wystarczyłoby zająć się pracą, pozyskiwaniem klientów i chęcią zdobywania kolejnych, a z pewnością wyniki byłyby więcej niż satysfakcjonujące. Reasumując, albo szukasz dziury w całym i nigdzie miejsca nie zagrzejesz, albo wykorzystujesz okazję, że większość w tej branży jest conajmniej marna i jest to okazja by się wybić. Zarobki ? wątpię, że bez super specjalistycznej i wąskiej wiedzy jest branża gdzie można zarobić tak dużo. Po prostu nie ma. Pozdrawiam i polecam, tylko nie słuchajcie malkontentów. Ta praca naprawdę może być przyjemna i pozwalać zarabiać na życie, ale trzeba robić swoje i mierzyć wysoko. Pozdrawiam wszystkich niezdecydowanych.

Pracując w kilku firmach np. sprzedających karty kredytowe, albo prowadzących sprzedaż bezpośrednią odkryłem, że ich strategia polega na stałej rotacji pracowników po to, aby pozyskać nabywców w postaci nowo zatrudnionych pracowników i tu padały zazwyczaj argumenty; (jak chcesz sprzedawać nasze ubezpieczenie to sam musisz się ubezpieczyć, jak możesz sprzedawać klientom pastę do zębów amway, jeżeli sam jej nie używasz itp.) a następnie kit sprzedawany jest w kręgu znajomych i krewnych nowego pracownika, potem w kręgu osób, których adresy i telefony ten pracownik posiada i tak powstaje w firmie baza klientów, którzy zazwyczaj pierwsi stają się ofiarami sprzedawcy obietnic bez całkowitego pokrycia, bo trudno im odmówić zakupu oraz nie mogą nie wierzyć człowiekowi, którego dobrze znają a który potrzebuje pomocy w nowej pracy. Gdy już krąg znajomych i krewnych nowego pracownika zostanie wyeksploatowany pracownikowi podnosi się plan sprzedaży, którego nie jest w stanie już wykonać, więc jest zwalniany i zatrudnia się nowego naiwnego, aby wyeksploatować jego krąg rodzinno towarzyski dając firmie dostęp do nowych nazwisk i adresów, które następnie sprzedaje się firmom reklamowym. Oto tajemnica tak niby wielkiego zapotrzebowania na zatrudnianie sprzedawców.