Rocznik 86

Szkoła podstawowa. Na początku ekstrawertycy mają łatwiej. Tak też było. Solidne podstawy do tego aby czuć sie kimś zdolniejszym od rówieśników nigdy nie doczekały się weryfikacjy. Nie chodzi tu nawet o mnie, ale o moje koleżanki i kolegów. Rozwiązywanie zadań matematycznych z poziomu klas wyższych paradoksalnie nie jest dla nauczyciela bodźcem do zwiększonego wysiłku, a raczej swoistym alibi pozwalającym na życie w błogim stanie uniesienia z przeświadczeniem, że swoją prace wykonuje się nader sumiennie skoro osiąga się takie sukcesy. Szanse – rzeczywistość 0:1. A sport?? Tak w sporcie było inaczej... Na zawodach lekkoatletycznych spotykałem dobrze zapowiadających się sportowców. Tu, można powiedzieć wszystko potoczyło się jak należy. Wielu z nich pewnie należy do grona olimpijczyków i wraz z Agatą Wróbel segreguje śmieci na wyspach. Promocja sportu albo przez sport?? Strasznie enigmatycznie to brzmi, bo też chyba nikt do dziś o tym nie słyszał albo nie wymyślono jeszcze czegoś takiego, szkoda... 0:2 A mogłoby być jak w Finlandii!! Mamy wielu ludzi młodych i zdolnych, kótrymi warto się zająć bo to zaprocentuje.
Liceum. Natura pyskatego nonkonformisty bierze góre. 1:2 Rok porzuconych studiów, przydługie angielskie wakacje. Podatek jaki zapłaciłem to wystarczające „dziękuję” za możliwości jakie do tej pory otrzymałem od RP TRZY I PÓŁ. Jakie perspektywy?? Wbrew pozorom różowe. Od października najprawdopodobniej student ekonomii. Po studiach nie ma się o co martwić, UE daje szeroki wachlarz możliwości. Sam wyjazd za granicę to już olbrzymia szansa!! Unijne dotacje, wzrost eksportu, zagraniczne inwestycje, rozwój polskich spółek (nie płacą dywidend?? z jednej strony dobry prognostyk przecież przedsiębiorstwa mają wtedy więcej pieniędzy na rozwój, choć przytoczone pare postów wyżej zachowanie wcale nie wskazuje na to aby zarząd każdej spółki myślał w ten sposób). Należy wspomnieć także o Mistrzostwach Europy. Starsze pokolenia miały swój początek lat 90 a my swój rok 2012. Musimy to wykorzystać. Zobaczymy czy otrzymamy kolejną szansę w postaci pakietu „Sznejweldowsko-Kluskowego”. No i ten wzrost PKB... Mamy bardzo dobrą giełdę!! Mamy możliwości, morze, OCEAN możliwości w turystyce!! Trzeba podkreślić że kreowanie marki Polski i naszych miast wciąż raczkuje (szczerze mówiąc o promocji naszego kraju nic mi nie wiadomo) a wiec kolejne pole do popisu. Sprawa sprowadza się nie tyle do wykorzystywania szans, ile do ich szukania, stwarzania!! Wygląda to wszystko bardzo ładnie, łatwo więc ulec młodzieńczej egzaltacji... Wciąż jednak mamy zbyt wysokie podatki i czemu wzrost Estonii wyniósł ok 11% przy naszych 6%??

Rocznik taki siaki i owaki.... kto i kiedy sie urodził? LUDZIE nie mamy na to wpływu!!!
W każdej grupie ludzi są tacy którym sie powiodło lub nie ( czy to w sensie ekonomicznym czy też osobistym) i to niezależnie od czasów w któych przyszło lub przyjdzie nam żyć.
Znam ludzi z którymi na starcie życiowym historia obeszła się jak z niepotrzebnym zużytym środkiem antykoncepcyjnym. Innych owa Pani historia utuczyła do przeogromnych obfitośći ekonomicznych. Z założenia rocznik 80 ma lepiej niż 70, a rocznik 90 będzie miał lepiej niż 80 .

PS. 80 rocznik

Rocznik 81 - Jest niezle. Pracowac zawodowo zaczalem na poczatku studiow. Obecnie (prawie rok po studiach) prowadze wlasna firme. Nie mozna powiedziec, ze jest to latwe, czy tez ze zarabiamy miliony. Natomiast prawda jest to, co mowil mi zawsze ojciec - jak chcesz i bedziesz dobrze dzialac, zawsze twoje marzenia stana sie rzeczywistoscia. Co do ludzi w moim wieku z ktorymi utrzymuje znajomosci, to chyba najbardziej pozytywnie patrze na swiat. Zapewne dlatego, ze to nie mnie zatrudniaja ale ja zatrudniam. A przede wszystkim nie miewam mysli, ze trace czas.

Rocznik 83 - z PRL-u tak naprawdę niewiele pamiętam - jawi mi się raczej jako egzotyka czy ciekawostka - aczkolwiek potrafię wyraźnie negatywnie ocenić miniony system. W tematach gospodarczych - zdecydowanie liberał (Balcerowicza postrzegam jako jednego z najbardziej zasłużonych dla Polski postaci w najnowszej historii); w tematach społecznych - wierzący i raczej konserwatysta. Wychowany i wykształcony w III RP poznałem siłę pieniądza, ale też własnej ciężkiej pracy. Nie liczę na państwo ale na siebie i na siłę rodziny - drażnią mnie roszczeniowe postawy wielu rodaków - ale może dlatego że mieszkając w wielkim mieście, łatwo mi zapomnieć o rozwarstwieniu w społeczeństwie, Polsce A i B, czy dużym bezrobociu wśród równieśników. Wręcz przeciwnie - sukces wydaje mi się prosty i na wyciągnięcie ręki. Mogę równocześnie studiować dziennie i spełniać się zawodowo w dobrze płatnej i z perspektywami na rozwój pracy. Ba! Często spotykam się z opinią że w Polsce bardzo trudno znaleźć ludzi chętnych do pracy (sic!). Też miałem swój epizod z Anglią - ale postrzegany wyłącznie jako praca wakacyjna, przygoda, spróbowanie czegoś innego. Nie mam żadnych kompleksów w stosunku do rówieśników z Europy Zachodniej czy Stanów - myślę nawet że jesteśmy bardziej mobilni, przedsiębiorczy i skłonni do poświęceń niż oni. Swoją przyszłość widzę w Polsce - chciałbym żeby moje dzieci mówiły po polsku i tu się wychowały - bo to jest najpiękniejszy kraj na świecie. Ale też patriotą szczególnym jakoś nie jestem - najpierw zadbam o przyszłość swoją i swojej rodziny, potem - gdy już poczuję się spełniony - postaram oddać choć część społeczeństwu, dzięki któremu mogłem wszystko osiągnąć.

Rocznik 63 - maturę robiłem w stanie wojennym, zacząłem pracę w 87 roku - 2 lata przed wielką zmianą. Wykształciłem się w PRL, swoje miejsce w życiu musiałem znaleźć w nowej Polsce. Udało się, bo zapadły mi słowa, które kiedyś usłyszałem od brata mieszkającego w Niemczech: "Tutaj liczy się pomysł". Po moich koleżankach i kolegach widzę, że temu pokoleniu poszło średnio. Więcej walki o byt niż gwiazd i fajerwerków.