A może by tak o poważnej kwestii poważnie zaproponować na tym portalu internetową dyskusję nad różnymi propozycjami, które uproszczą, ale nie zepsują prawa gospodarczego?

Np spróbujcie obliczyć nowo przyjętemu pracownikowi zgodnie z obecnie obowiązującym prawem ile mu przysługuje urlopu wypoczynkowego do końca roku, w którym się przyjął a jeżeli okaże się, że jego staż pracy łącznie ze szkołą jest krótszy niż 10 lat to obliczcie, kiedy upłynie dziesięć lat i o ile wzrośnie w tym roku jego wymiar urlopu. Zobaczycie, że przeciętny 35 latek ma już za sobą pracę u kilku do kilkunastu pracodawców przerywaną okresami bezrobocia i okresami pracy na umowy cywilnoprawne, że czasami okresy pracy pokrywają się z okresami studiowania lub podwyższania wykształcenia w zakresie szkoły pomaturalnej i aby prawidłowo wyliczyć staż, od którego zależy wymiar urlopu pracownika w zakładzie, ktoś musi być od tych przepisów specjalistą i zajmie mu to, co najmniej 2 dni pracy. Z kolei przepisy o obliczaniu ekwiwalentu za niewykorzystany urlop są jeszcze bardziej rozwinięte, niepotrzebnie skomplikowane i można popełnić wiele błędów, które spowodują sprawy sądowe z byłym pracownikiem a przecież od pracy kilkudziesięciu tysięcy pracowników kadrowych w polskich przedsiębiorstwach i od takich przez prawo skomplikowanych sposobów ustalania urlopów i obliczania za nie wynagrodzenia za urlopy PBK na głowę Polaka nie rośnie, lecz maleje. Więc może na początek wyrzucić te wszystkie przepisy z kodeksu pracy i z rozporządzeń wykonawczych i zapisać prostą zasadę w kodeksie pracy składającą się z kilku punktów:
1. Każdemu pracownikowi przysługuje 2 dni urlopu wypoczynkowego za każdy przepracowany u jego aktualnego pracodawcy miesiąc kalendarzowy.
2. Za niepełny przepracowany miesiąc, (w którym pracownik nie przepracował 100% nominalnego czasu pracy) przysługuje jeden dzień płatnego urlopu.
3. Za każde przepracowanie u aktualnego pracodawcy 6 miesięcy pracownikowi przysługuje dodatkowy 1 dzień urlopu.
4. Wynagrodzenie za każdy dzień urlopu nie może być niższe niż przeciętne dzienne wynagrodzenia pracownika za pracę otrzymane w ostatnich 3 miesiącach przed urlopem.
Uzasadnienie: uzależnianie wymiaru urlopu od ogólnego stażu pracy jest pozostałością myślenia z czasów PRL, w których państwo było właścicielem wszystkich zakładów pracy, czyli w zasadzie z małymi wyjątkami jedynym pracodawcą. Dziś jest w Polsce ponad 2 miliony niezależnych pracodawców.
Uzależnianie wymiaru urlopu od wykształcenia nie ma żadnego uzasadnienia. Wykształceni i mniej wykształceni, którzy z kolei szybciej jako młodsi rozpoczęli pracę zawodową jednakowo potrzebują wypoczynku.
Uzależnianie ustalania wymiaru urlopu od udokumentowania stażu pracy powoduje, że u każdego kolejnego pracodawcy trzeba zgromadzić coraz większą liczbę kopiowanych dokumentów marnując papier i zużywając kopiarki i tonery a następnie przechowywać to wszystko w archiwach przez 50 lat.
Pracodawcy zamiast zatrudniać wykształcone osoby sprawnie posługujące się komputerami do prowadzenia tej zbędnej biurokracji mogliby te osoby skierować do pracy przy podstawowej działalności firmy np. do administrowania relacjami z klientami firmy zwiększając przez to swoje przychody zamiast ponosić te biurokratyczne koszty.
Państwowa Inspekcja Pracy, Urzędy Skarbowe, ZUS, i inne urzędy państwowe miałyby mniej do kontrolowania i rozliczania a wszelkie rozliczenia bardzo by się uprościły a więc nie musiałoby państwo Polskie zatrudniać tylu kontrolerów. Sądy Pracy i Ubezpieczeń Społecznych miałyby mniej wpływających spraw spornych z tytułu praw pracowniczych do urlopów i do wynagrodzenia za urlop a to oznacza niższe koszty funkcjonowania sądów i szybsze terminy wydawania orzeczeń.

Czy nie warto podjąć takiej społecznej kampanii wspierania uproszczeń polskiego prawa? Wszak tylko w podanym wyżej przykładzie mamy same korzyści. Pracownicy wszyscy mieliby 26 dni urlopu za każdy przepracowany rok a i wynagrodzenie za ten urlop sprawiedliwe, zaś koszty zbędnej biurokracji zmalałyby zarówno dla pracodawców jak i dla administracji państwowej a więc i dla budżetu państwa. Więcej osób wytwarzających PBK a mniej to PBK bezproduktywnie konsumujących powoduje również szybsze bogacenie się całego narodu przez szybsze tempo wzrostu gospodarczego.

Z tym wymiarem urlopu to sam sobie utrudniasz.Kodeks jest tu precyzyjny i dokładnie wiadomo za jakie okresy się urlop należy i kiedy mija 10 lat stażu. Jeśli pracownik sie uczył to wyraźnie jest napisane ile za szkołę a ile za studia lat do urlopu sie licze i jest też napisane że jeżeli się uczył i pracował jednocześnie to okresów tych sie nie sumuje lecz wybiera się opcję korzystniejszą dla pracownika. To po pierwsze. Dalej.
Wszystko fajnie z tymi propozycjami w KP które zaproponowałeś w sprawie urlopu, tylko, że zauważ. Napisałes 2 dni za każdy przepracowany miesiąc u danego pracodawcy.To jest krzywdzące dla pracownika, dlatego, że jeżeli powiedzmy ktoś przepracuje w firmie A 6 misięcy, nie wykorzysta urlopu po czym odejdzie do firmy B, popracuje tam 3 miesiące po czym podejmie pracę w firmie C gdzie popracuje kolejne 3 miesiące (teoretycznie, licząc od stycznia), to w efekcie w najlepszym przypadku będzie mu przysługiwać 6 dni urlopu i to z dołu! Po tym ja przepracuje ostatnie 3 miesiące u ostatniego z trzech prcodawców. To rozwiązanie oczywiście bardzo wygodne dla pracodawców ale bardzo krzywdzące i niesprawiedliwe dla pracowników.Póki co nie możliwe nawet do wprowadzenia gdyz urlopu są przydzielane z dołu a nie z góry! Wyjątkiem jest pierwszy urlop nabywany w życiu.
Obliczenie prawa do urlopu jest proste, korzystamy tu z zasady proporcjonalności. Jeżeli należy mi sie ze stażu pracy 26 dni urlopu w roku, wybiorę powiedzmy 16, to u następnego pracodawcy zostaje mi do wybrania 10 dni, jesli zmienię pracę z dnia na dzień. Jeżeli podejme pracę u nowego pracodawcy powiedzmy 3 miesiące przed końcem roku a poprzsednią zakończyłem 31 marca tego samego roku (przykładowo), no to mam 6 miesięcy przerwy tak? Więc 10 dni urlopu u nowego pracodawcy byłoby niesprawiedliwe, zatemw tym wypadkuod 12 odejmujemy 3 miesiące przepracowane u pierwszego prcodawcy i mamy 9 miesiący. 9 podzielić na 10 dni pozostałego urlopu i wychodzi nam tam w przybliżeniu 0,9 dnia na miesiąc.To razy 3 miesiące pozostałe do końca roku u aktualnego pracodawcy daje nam 2,7 dnia.Zaokrąglamy to w górę i mamy wymiar należnego urlopu-3 dni, ale z GÓRY! A nie za przepracowane miesiące. Dodałeś "przepracowany u AKTUALNEGO pracodawcy". Nawet gdybyś już chciał dawac urlop z dołu, to już bardziej bym się zgodził by był on naliczany za każdy przepracowany miesiąc w danym roku kalendarzowym. Chociaż też z bólem, ale za przepracowany miesiąc u aktualnego pracodawcy to nie fair.To by zmuszało pracowników aby na siłę wykorzystywali swoje urlopy pod koniec umowy, choć w sumie to robią ale, mus nigdy nie jest dobrym rozwiązaniem.Oto dlaczego nie zgadzam się z Tobą głównie w punkcie 1 Twoich propozycji. W sumie banalnie praste, tylko jak się o tym pisze to wygląda na skomlikowane.

Brawo Bernard+ są jednak ludzie w Polsce, którzy coś robią a przede wszystkim myślą.Musisz jednak popatrzeć na to z punktu widzenia prawników warszawskich ,którzy zgotowali nam te przepisy a sejm ja zaklepał.Im gorsze prawo tym wiec`ej pracy dla adwokatów,księgowych i innych gryzipiórków a to oni właśnie są autorami tych wszystkich bubli i dostali nasze podatników pieniądze.Teraz następna ekipa będzie to niby odkręcać i tez wezmą kasę.Widzisz jak to działa, wszyscy zadowoleni tylko ten co myśli faktycznie o Polsce i Narodzie zasuwa 12h na dobę, płaci podatki aż skończy mu sie ta miłość do Ojczyzny.Czas pokaże co Palikot zmieni oby wszystko.

Palikot powolal komisje do spraw absurdow wiec niech ta komisja zajmie sie wnioskiem Palikota wsprawie prezydenta Kaczynskiego ale spolecznie!!!