Powinny być tylko w logicznie uzasadnonych przypadkach bo nie można sobie nawzajem utrudniać.

bimber,za dużo wypiłes.

Jestem pracownicą jednego z banków, który obecnie przeżywa fazę zmian na skutek procesu reorganizacji i koncentracji stanowisk w dużych centrach. Zaczęłam korzystać z tego prawa natychmiast po jego wprowadzeniu, gdy tylko mój szef tłumacząc się ogólnie pojętym interesem firmy przekładał od tygodni mój planowany urlop oraz dążył do skrócenia mojego urlopu do wymogów ustawowych 10 dni. Pracując często po 12 i więcej godzin nie byłam w stanie odzyskać należnych mi dni wolnych za czas przepracowany po godzinach. Wobec tak rygorystycznej polityki personalnej i w świetle nowej sytuacji, w której się znalazłam, a więc przed otrzymaniem grupowego wypowiedzenia na skutek reorganizacji mojego miejsca zatrudnienia i centralizacji w nowych rejonach na terenie Polski, poczułam się wolna i jestem skłonna zdecydowanie opowiedzieć się za utrzymaniem urlopu na żądanie jako jednego z nielicznych przywilejów danych pracownikom na gruncie prawa. Wobec przejawów ciemiężenia pracowników co zdaża się powszechnie w bankach i wciąż skromnych możliwości dochodzenia praw pracowniczych opowiadam się po stronie utrzymania urlopu na żądanie. Zanim nasi szefowie do końca nas wyeksploatują pod płaszczykiem działania z ramienia prawa na rzecz organizacji, która reprezentują, pozbandą nas wiary we własne możliwości i siły, uwierzmy że powinniśmy nauczyć się walczyć o swoje prawa oraz o niezabieranie nam nielicznych przywilejów pracowniczych. Jest to jedyny przejaw niezależności, jaki ma podwładny wobec swojego przełożonego, który wykorzystuje swoją nadrzędną pozycję wobec pracowników. Nie bójmy się i otwarcie próbujmy dochodzić swoich praw notorycznie łamanych przez pracodawców. Ja w każdym bądź radzie nie zamierzam chować głowy w piasek i otwarcie zamierzam podjąć walkę o swoje prawa.
Jestem pracownicą jednego z banków, który obecnie przeżywa fazę zmian na skutek procesu reorganizacji i koncentracji stanowisk w dużych centrach. Zaczęłam korzystać z tego prawa natychmiast po jego wprowadzeniu, gdy tylko mój szef tłumacząc się ogólnie pojętym interesem firmy przekładał od tygodni mój planowany urlop oraz dążył do skrócenia mojego urlopu do wymogów ustawowych 10 dni. Pracując często po 12 i więcej godzin nie byłam w stanie odzyskać należnych mi dni wolnych za czas przepracowany po godzinach. Wobec tak rygorystycznej polityki personalnej i w świetle nowej sytuacji, w której się znalazłam, a więc przed otrzymaniem grupowego wypowiedzenia na skutek reorganizacji mojego miejsca zatrudnienia i centralizacji w nowych rejonach na terenie Polski, poczułam się wolna i jestem skłonna zdecydowanie opowiedzieć się za utrzymaniem urlopu na żądanie jako jednego z nielicznych przywilejów danych pracownikom na gruncie prawa. Wobec przejawów ciemiężenia pracowników co zdaża się powszechnie w bankach i wciąż skromnych możliwości dochodzenia praw pracowniczych opowiadam się po stronie utrzymania urlopu na żądanie. Zanim nasi szefowie do końca nas wyeksploatują pod płaszczykiem działania z ramienia prawa na rzecz organizacji, która reprezentują, pozbandą nas wiary we własne możliwości i siły, uwierzmy że powinniśmy nauczyć się walczyć o swoje prawa oraz o niezabieranie nam nielicznych przywilejów pracowniczych. Jest to jedyny przejaw niezależności, jaki ma podwładny wobec swojego przełożonego, który wykorzystuje swoją nadrzędną pozycję wobec pracowników. Nie bójmy się i otwarcie próbujmy dochodzić swoich praw notorycznie łamanych przez pracodawców. Ja w każdym bądź radzie nie zamierzam chować głowy w piasek i otwarcie zamierzam podjąć walkę o swoje prawa.

Takie zachowanie z-cy ordynatora w jednej z zasłużonych klinik neurochirurgii- opisuję: pacjętka po operacji wychodzi dzisiaj po leczeniu do domu - 3 godziny siedzi na korytarzu i czeka na wypis i dalsze zalecenia na zapytanie członka rodziny ile jeszcze musimy czekać pada odpowiedź lekarz oczywiście odwrócony jest tyłem do pytajacego - ,,mam ważniejsze sprawy niż wypisywanie jakiegoś skierowania" . Co do ,,polityków" - grają tymi samymi znaczonymi kartami stąd ten stan

TAK !!! Kocham t o miejsce POLSKA-ale coraz bardziej nienawidzę tego co się tu dzieje!! Politycy - niejednokrotnie też urzednicy - dobrze zabezpieczeni i różne lobby, które tłumaczą prawem, swoje żądania i działania w Sejmie, zmierzajace do tego... by jeden jeżdził Volvo i miał dwa domy z basenem, kosztem setki innych, którzy nie beda mieli 1 raz w roku, na wyjazd pod namiot, nie mówiąc juz o prawie do urlopu!!! Niech do końca życia poddańczo pracują i nie ważą się jęknąć. No i jeszcze wprowadźmy to zabezpieczenie dla Panów Posłów by mieli z czego ZYĆ PO KADENCJI !!! GRANDA!! Niewolnictwo czystej wody dla obywateli i kolorowe życie dla WYBRAŃCÓW' ?? - a może by tak wprowadzić jednak motywowanie??? To w firmach, które szanują pracowników działa - i do takich firm pracownicy się garną...ale tam można zarobić : na drozejący gaz, wodę, chleb i kilka innych rzeczy panowie z LEWIATANA I KOCHANI POSŁOWIE !!! ..doradca personalny ...:P

heh - nie przesadzajmy - na razie to nie ma nic wspólnego z obecnym Rządem.
Chyba, że (tradycją charakterystyczną dla brukowców) połączymy wszystko co złe z aktualną władzą i tajemniczymi "nimi" :)