belladonna
/ 2009-03-08 08:04
/
Tysiącznik profesjonalny
wychowujących w roku podatkowym:
1. dzieci małoletnie,
2. dzieci, bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek pielęgnacyjny,
3. dzieci do ukończenia 25 lat uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty lub w przepisach - Prawo o szkolnictwie wyższym, jeżeli w roku podatkowym dzieci te nie uzyskały dochodów, z wyjątkiem dochodów wolnych od podatku dochodowego, renty rodzinnej oraz dochodów w wysokości niepowodującej obowiązku zapłaty podatku
- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7; z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.
Stosownie do art. 6 ust. 5 ww. ustawy za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.
Zgodnie z brzmieniem art. 6 ust. 8 powołanej ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa między innymi w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.
W myśl art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zasada określona w art. 6 ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni jest osobą rozwiedzioną, matką dwojga dzieci. Strona wskazuje, iż zgodnie z wyrokiem sądu wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi powierzony został obojgu rodzicom ustalając, że miejscem zamieszkania syna - B J. - będzie każdorazowe miejsce zamieszkania jego ojca, a miejscem zamieszkania syna - M J. - będzie każdorazowe miejsce zamieszkania Wnioskodawczyni. Strona dodatkowo podkreśla, że nie prowadzi wspólnego gospodarstwa z byłym mężem.
Wnioskodawczyni zaznacza również, iż w stosunku do młodszego syna M J. wyłącznie ona samodzielnie prowadzi całokształt zabiegów mających na celu ukształtowanie go pod względem fizycznym, moralnym i umysłowym oraz samotnie przygotowuje go do życia w społeczeństwie. Wnioskodawczyni samodzielnie ponosi wszelkie konsekwencje wychowawcze syna M bez żadnego wsparcia ze strony ojca. Oprócz wspólnego zamieszkania z synem M, pokryciem wszystkich kosztów utrzymania Wnioskodawczyni samodzielnie ponosi również wszystkie konsekwencje wychowawcze.
Analizując powyższe należy w tym miejscu podkreślić, że ten z rodziców dziecka będący osobą rozwiedzioną traktowany jest jako osoba samotnie wychowująca dziecko, który jest jego prawnym opiekunem.
Zasady sprawowania prawnej opieki na dzieckiem przez rodziców (wykonywania władzy rodzicielskiej) określa sąd w wyroku orzekającym rozwód małżonków. Wynika to z art. 58 ustawy z dnia 25.02.1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy ( Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm. ). Wskazany przepis stanowi, że w wyroku orzekającym rozwód sąd rozstrzyga o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków, przy czym może powierzyć jej wykonywanie obojgu bądź jednemu z rodziców.
Niezbędną przesłanką w przedmiotowej sprawie jest, aby osoba faktycznie wychowywała dziecko. Przez wychowywanie należy, zgodnie z ogólnie przyjętą definicją, rozumieć zapewnianie stałej opieki prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Przesądza to o tym, że dziecko powinno pozostawać we wspólnym gospodarstwie domowym z osobą samotną.
Przy ocenie prawa do preferencyjnego sposobu opodatkowania należy mieć więc na względzie przede wszystkim okoliczności faktyczne, bowiem prawo do wspólnego opodatkowania przysługuje osobie wychowującej dziecko. Decydujące znaczenie ma więc fakt z kim dziecko zamieszkuje i na czyim utrzymaniu pozostaje.
Reasumując, mając na uwadze powyższe oraz przedstawione przepisy prawa podatkowego uznać należy, iż Wnioskodawczyni przysługuje prawo do preferencyjnego rozliczenia tj. w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci.
Jednocześnie wskazać należy, iż zgodnie z art. 14a § 1 ustawy Ordynacja pod