Dziękuję Bogu za to, że pracuję na oddziale intensywnej terapii. Przychodzę do pracy, dostaję pod opiekę dwóch, trzech pacjentów, wszyscy zaintubowani, na respiratorach, nieprzytomni. Podpięci pod kardiomonitory, zacewnikowani, z sondami w żołądku. Od rana biegam, czasem nie mam czasu zjeść śniadania. Obok pacjenta zestaw pomp z lekami, szybko się kończą, na bieżąco robię leki ratujące życie, podaję poranne leki, obsługuję hemofiltrację, zakładam nowe worki, zlewam filtrat, pacjent ma kilka wkłuć do głównych żył, co 4-6 godzin pobieram badania, spisuję w kartę, jeżeli coś mnie niepokoi informuję lekarza. Wykonuję zlecenia co zajmuje ok. 45 u jednego pacjenta, podłączam żywienie pozajelitowe, dojelitowe, międzyczasie zmieniam opatrunki, odwracam, żeby nie zrobiły się odleżyny i tak, żeby niczego niechcący nie wyrwać, co kilka godzin podaję antybiotyki, odsysam z rurki intubacyjnej regularnie, żeby pacjent się nie udusił, oprócz tego pomoc koleżankom, reanimaje, intubacje, asystowanie przy zakładaniu wkłuć, wyjazdy na blok, zjazdy z bloku z całym sprzętem. Przed wizytami rodzin myję pacjentów, zmieniam im pościel, tak żeby niczego nie powyrywać. Przychodzą rodziny, jeżeli nic się nie dzieje mam czas uzupełnić dokumentację i piję kawę! tak piję kawę, bo ze zmęczenia padam na twarz. Roztrzęsione osoby odwiedzające stoją obok łóżka, różnie się zachowują, ale nikt nas nie hejtuje bo są przerażeni i całkowicie zależni. Koniec odwiedzin. Znowu odsysanie, mycie, oklepywanie, podawanie leków. Nie mam prawa się pomylić. Kocham swoją pracę,mam szczęście że na moim oddziale nie brakuje sprzętu, nie zamierzam jej zmieniać, ale uważam, że powinnam zarabiać przynajmniej kilkaset złotych więcej. Ps. leżałam jako pacjentka na chirurgii gdzie na nocnym dyżurze była jedna pielęgniarka na 30 pacjentów. Odpowiedzcie sobie sami jak ona ma zmienić sama pampersa 100 kilowemu leżącemu pacjentowi?

Od 20 lat pracuję jako pielęgniarka. Jestem po studiach medycznych na Uniwersytecie, mam specjalizację chirurgiczną i wiele kursów (kwalifikacyjny, endoskopowy, EKG, szczepień, opieki paliatywnej etc).Cały czas się uczę poświęcając na to swój własny czas i niemałe pieniądze. Pracuję na oddziale chirurgicznym, podczas dyżuru (na którym jestem w zasadzie sama) mam pod swoją opieką około 25 pacjentów. Dziennie wykonujemy około 12 zabiegów operacyjnych. Mam mnóstwo obowiązków zawodowych podczas pracy. To nie tylko ułożenie i rozdanie leków, podłączenie kroplówek, podanie zastrzyków domięśniowych i odebranie zleceń lekarskich. Muszę prześcielić łóżka chorym, zmienić pościel, zmierzyć temperaturę, tętno i ciśnienie, asystować do zmiany opatrunków, zrobić bilanse, przygotować chorych do zabiegów operacyjnych, konsultacji, a potem opiekować się chorymi, którzy są już zoperowani. Każdego z nich muszę starannie opisać, ginąc w gąszczu mocno rozbudowanej biurokracji. Dodatkowo cały czas muszę być czujna i panować nad wszystkim, pamiętając o tym, że od moich działań zależy zdrowie i życie pacjentów. Reagować na ich dolegliwości, uśmierzyć dolegliwości bólowe, w porę wychwycić wszelkie niepokojące dolegliwości. Dodatkowo odbieram różne, dziwne telefony z wszelakimi pytaniami, rozmawiam ze swoimi chorymi, odpowiadam na milion pytań ich rodzinom... mimo, że czasem chce mi się wyć, że zmęczenia. Od lat nie ma u mnie dietetyczki, bo zostały zwolnione - więc na mojej głowie jest również karmienie pacjentów, którzy nie potrafią zjeść sami. Śniadanie jem w biegu, koło godziny 13. Nie mam czasu na kawki, ploteczki i szereg innych bzdur, które usilnie próbują nam wmówić różni dziwni ludzie. Po 12 godzinnym dyżurze mam dość życia. Zarabiam około 2000 zł i jestem coraz bardziej sfrustrowana i zmęczona. Dziś już wiem, że nie warto wybierać tego zawodu i odradzam taką decyzję każdej młodej dziewczynie. To ciężka praca za małe pieniądze. Można skończyć łatwiejsze, przyjemniejsze studia i znaleźć ciekawszą, lepiej płatną pracę.

Nie ma na pensje dla pielęgniarek w kwocie jak wynika z artykułu 4000 zł brutto, ale są pieniądze na to by lekarz zarabiał 1000 zł za jeden dyżur i 40 zł od każdego przyjętego pacjenta, taka oferta pojawiła się na stronie jednego ze szpitali. Przy założeniu, że ma 15 dyżurów daje to 15000 zł miesięcznie, bez uwzględnienia przyjętych pacjentów. Taka dysproporcja w wynagradzaniu z pewnością demotywuje, jeszcze gorzej jest w innych zawodach medycznych jak ratownicy czy technicy. Ogólnie w tym kraju w każdej branży tak jest, że beneficjentami jest tylko jedna grupa, a cała reszta zmuszona jest do wykonywania pracy wspomagającej tą grupę za znacznie mniejszą pensję :( Gdzie tu budować zgodę i bezpieczeństwo, jak na skutek takich podziałów ekonomicznych polak polakowi wilkiem ....

PACJENCI , KTÓRZY SKARŻĄ SIĘ NA PERSONEL PIELĘGNIARSKI NIECH WEZMĄ POD ROZWAGĘ MOJE SŁOWA . OD PIELĘGNIAREK DYREKCJA OCZEKUJE UKOŃCZENIA 5 LETNICH STUDIÓW PIELĘGNIARSKICH , 2 LETNICH SPECJALIZACJI , KURSÓW , SZKOLEŃ , BEZUSTANNEGO DOKSZTAŁCANIA SIĘ . W PRACY OGRANICZA SIĘ LICZBĘ PERSONELU PIELĘGNIARSKIEGO MNOŻĄC PRZY TYM OBOWIĄZKI , BYWA ŻE NA 1 PIELĘGNIARKĘ W ODDZIALE SZPITALNYM PRZYPADA 60 PACJENTÓW ! DO OBOWIĄZKÓW PIELĘGNIARKI NALEŻY TEŻ PROWADZENIE DOKUMENTACJI MEDYCZNEJ PAPIEROWEJ JAK I DOKUMENTACJI ELEKTRONICZNEJ . PIELĘGNIARKA WIELOKROTNIE ZOSTAJE PO GODZINACH PRACY , ABY MÓC UPORAĆ SIĘ Z NAWAŁEM OBOWIĄZKÓW ! NIE MA ZA TO DODATKOWYCH PIENIĘDZY ! WYKWALIFIKOWANA PIELĘGNIARKA Z 30 LETNIM STAŻEM ZARABIA ŚREDNIO BRUTTO 2000 ZŁ . W MIASTACH POWIATOWYCH I MNIEJSZYCH AGLOMERACJACH JESZCZE MNIEJ ! ODPOWIEDZCIE SOBIE UCZCIWIE , CZY CHCIELIBYŚCIE PRACOWAĆ W TYM ZAWODZIE ? CZY CHCIELIBYŚCIE ABY WASZE DZIECI PRACOWAŁY W TYM ZAWODZIE ? MYŚLĘ ,ŻE NIE . DLATEGO ZAMIAST SZKALOWAĆ PIELĘGNIARKI WESPRZYJMY ICH W WALCE O GODZIWE PIENIĄDZE ZA WYKONYWANĄ PRACĘ ! A BYĆ MOŻE BĘDZIEMY MOGLI CIESZYĆ SIĘ WTEDY OPIEKĄ WYPOCZĘTEGO , USATYSFAKCJONOWANEGO ,GOTOWEGO NA KAŻDE WEZWANIE PACJENTA PERSONELU !

Słabo mi się robi czytając wszystkie te wpisy. Jestem młodą pielęgniarką z wyższym wykształceniem, która jest dopiero na początku swojej kariery zawodowej. Na swoim mundurku nosze przypięty mały czepek, który dostałam jak odbierałam dyplom na, który ciężko pracowałam i jestem z tego dumna. Jestem dumna że jestem pielęgniarką. W pracy wykonuje swoje obowiązki najlepiej jak potrafię i nikomu nie odmawiam pomocy, nawet jeśli jest rodzina przy pacjencie pytam czy nie trzeba w czymś pomóc czy nie trzeba zmienić pampersa ale pokazuje rodzinom jak powinni dbać o swoich najbliższych bo to oni będą się nimi zajmować w domu. Poza tym w naszych obowiązkach jest edukacja rodziny i pacjenta. Widziałam już wiele przypadków bezczelności i agresji wobec pielęgniarek a słowo dziękuję jest tak rzadkie że aż przykro. To prawda że mamy pomagać pacjentom przebywającym w szpitalu ale nie wyręczać we wszystkim rodziny bo później wychodzi że pacjent wychodząc do domu z zaleceniem np. zmian opatrunków wraca na oddział po tygodniu w stanie gorszym niż był i opatrunkami nie zmienianymi od tygodnia i słowami rodziny ale my przecież nie umiemy tego robić a na oddziale przy zmianie opatrunków wychodzą z sali bo nie chcą tego oglądać albo im śmierdzi. Nie mówię że moja praca jest lekka bo tak nie jest a jeśli rodzina pomaga nam przy pacjencie, nakarmi czy zmieni pampersa jestem wdzięczna za to bo ten czas mogę poświęcić na papierkową pracę której jest mnóstwo albo dla innego pacjenta który wymaga więcej uwagi. Boli mnie to że niektórzy piszą że nic nie robimy tylko siedzimy w dyżurce i pijemy kawę, bo niejednokrotnie nie mamy czasu napić się nawet łyka wody a śniadanie jemy w biegu. Czasami jest tak że kanapkę jem przed komputerem opisując pacjentów bo dokumentacja musi się zgadzać i nie ma wymówek chociaż tak nie powinno być, bo to pacjent powinien być na pierwszym miejscu a nie papierki. Powietrzem nie żyjemy i nie jesteśmy robotami potrzebujemy chwilę przerwy. Rozumiem pretensje niektórych, ok każdy ma prawo do swojego zdania. Tylko nie oceniajcie wszystkich jedną miarą bo nie wszyscy są tacy sami. Odnośnie strajku to to dobrze że się odbędzie, bo tu nie chodzi przede wszystkim o nasze pensje ale o bezpieczeństwo pacjentów bo nie może być tak, że na 40 pacjentów jest 2 a czasami 3 pielęgniarki z czego ponad połowa jest leżąca i wymaga kompleksowej opieki bądź intensywnego nadzoru, a tu od rana najpierw raport później szykowanie zastrzyków, które często nie mieszczą się na dużym wózku zabiegowym, w miedzy czasie pobieranie krwi i pomiar glukozy, później zastrzyki lek doustne, śniadanie gdzie na moim oddziale to my rozdajemy posiłki i w międzyczasie wolna pielęgniarka karmi pacjentów którzy tego wymagają, wizyta na która musimy chodzić sprawdzanie i wykonywanie zleceń z wizyty, komputer który jest ważny, obiad, karmienie, o 15 znowu zastrzyki i pampersy, później cukry temperatury leki doustne kolacja insuliny wieczorne i wiele innych rzeczy o których już nie będę pisać i prawie zawsze jest tak że w trakcje jednych czynności trzeba już zacząć drugą. A na czas strajku pacjenci będą mieli opiekę. Powinnyśmy godnie zarabiać za swoją ciężką pracę. Bo niewiele osób podjęło by taką pracę jak my za takie pieniądze a nie jedna z nas opiekuje się swoimi pacjentami wkładając w to całe serce. Zanim ktoś napisze coś złośliwego i obraźliwego na nasz temat niech się najpierw zastanowi czy on byłby zdolny robić te wszystkie czynności co my u obcej dla siebie osoby bo ja i wiele moich koleżanek to robi i nikt nie oczekuje łapówek za to bo to nasza praca wystarczy "Dziękuje"

oj biedne, tylko raz spotkałam się z życzliwością pielęgniarek, zawsze tylko patrzą na to aby dać im w łapę, nigdy nie zapomnę jak mój synek miał operację przepuklin pachwinowych, miał wtedy 2 miesiące, byłam z nim na oddziale chirurgii dziecięcej, lekarka po operacji powiedziała, że nie powinien płakać żeby nie wykrzyczeć znowu przepuklin, przyszła pora na karmienie, więc biegiem do kuchni zagrzać wodę na mleko, proszę pielęgniarkę aby zerknęła na młodego jak będę w kuchni, a oburzona paniusia odrywa się od kubka z kawą i telewizora, mówi że ona i inne pielęgniarki(wszystkie tam siedziały) to nie niańki i niech mi któraś matka popilnuje dziecka, na salach gdzie leżało po kilkoro dzieci nie było problemu, matki się wymieniały jak któraś musiała wyjść, ja z malutkim byłam na jedynce i niestety musiałam go zostawić, aha wtedy też następnego dnia miał być jakiś strajk, no więc już teraz wiem jak pielęgniarki przygotowują się do strajku, muszą wiedzieć jak trzeba pić kawę o tv oglądać, pamiętam tylko że pani doktor, która młodego operowała została z nim jak musiałam iść do toalety i mnie przeprosiła za zaistniałą sytuację, za pielęgniarki pijące kawę i oglądające tv w godzinach pracy, dlatego jak słyszę o strajku pielęgniarek to mnie nosi, wiem że nie wszystkie są takie, ale ten wyrachowany % robi reszcie złą reputację

Leżę obecnie w szpitalu, to co obserwuję od miesiąca przeraża mnie. Lekarze, pielęgniarki i salowe to wybitnie leniwe jednostki. Brak mi słów. Oni przychodzą do swoich dyżurek aby odsiedzieć 12 godzin, najlepiej aby żaden pacjent ich nie niepokoił i nic od nich nie chciał, a jeżeli już to się zdarzy to musi się liczyć z bardzo prymitywnym komentarzem i docinką. O profesjonalizmie w wykonywaniu obowiązków trudno mówić, jednym słowem żenada. Oni nie mają pojęcia co to jest służba drugiemu człowiekowi, wszak to SŁUŻBA zdrowia ale oni o tym zapomnieli. Żaden rząd ani żaden minister nie zreformuje służby zdrowia, bo to nie chodzi o reformę służby zdrowia, a o ludzi, którzy zatracili się w tym co robią. Jeżeli o mnie chodzi to bym zwolnił co najmniej 90% personelu, bo oni nie nadają się do tej pracy (służby). Jestem tak wk...ny, jak słyszę o strajku ostrzegawczym. Najlepiej jakby ostrzegali ludzi przed sobą.

Pielęgniarki,idźcie pod Belweder. Tam Ustawy podpisywał,tam. Teraz obieca Wam wszystko.Uwierzycie?

A dlaczego polskie pielęgniarki nie uczą sie angielskiego? Czasami maja doczynienia z obcokrajowcami zwłaszcza panie magister co ani be ani me
--
Komentarz wysłany ze strony mobilnej
http://m.money.pl/

niech strajkuja, uwazaja ze w budzetowce maja zle? proponuje isc do pracy w zakladach u prywatnych przedsiebiorców.... ci narzekaja co maja najlepiej, biedne pielegniarki i lekarze... brak slow