Autorowi można doradzić, by nie wdawał się w szczegóły rozwiązania, bo widać, że nowością dla niego jest multiprocesor w jednym chipie o skróconej liście rozkazów, który został wyprodukowany pod koniec lat siedemdziesiątych.
O problemach przetwarzania współbieżnego wiedziano już w latach sześćdziesiątych, lecz ogromna ilość oprogramowania przetwarzająca w czasie rzeczywistym strumień obrazów, jest w w sensie informatycznym, opracowana w latach siedemdziesiątych. Sieci neuronowe, o których nieudolnie pisze autor, to rzeczywista próba naśladowania systemu nerwowego. Tu uzyskiwane efekty są zwykle zależne nie tyle od informatyków, lecz od ekspertów procedur uczących, którzy o informatyce nie muszą mieć bladego pojęcia.