Koszty przewalutowania kredytów w CHF według zaprezentowanego w piątek projektu ustawy wyniosłyby dla sektora bankowego ok. 34 mld zł, przy założeniu kursu CHF/PLN na poziomie 4,0, szacują analitycy Domu Maklerskiego Trigon. Z uwzględnieniem kosztów za zwrot spreadów koszty sięgnęłyby ok. 40 mld zł, czytamy w raporcie.
"Według naszych wyliczeń, przewalutowanie byłoby opłacalne dla kredytobiorców, którzy zaciągnęli kredyty między IV kw. 2006 a IV kw. 2008. Projekt ustawy został przekazany do zaopiniowania przez KNF, a następnie po ewentualnych zmianach ma trafić do Sejmu. Uważamy, że KNF potwierdzi szacowane przez nas koszty przewalutowania i negatywnie wypowie się o projekcie ustawy w kwestii bezpieczeństwa systemu bankowego w kraju" - czytamy w raporcie.
Według analityków Trigon DM, nawet jeżeli projekt ustawy trafi do Sejmu, nie wejdzie on w życie w zaproponowanym kształcie, gdyż stwarza zbyt duże zagrożenie dla sektora bankowego.
"Potencjalna możliwość odpisywania kosztów przewalutowania od podatku bankowego rzuca jednak, według nas, nowe światło na dyskusję na temat systemowego rozwiązania kwestii kredytów w CHF. Znalezienie księgowego rozwiązania umożliwiającego bankom zbilansowanie kosztu przewalutowania poprzez zawiązanie aktywa na przyszłe ulgi na podatku bankowym uchroniłoby banki przed ubytkami w kapitałach i koniecznością dokapitalizowania. Taki scenariusz musiałby być wcześniej uzgodniony z KNF, bankami i audytorami. Byłoby to bardzo pozytywne dla banków zaangażowanych w kredyty CHF" - czytamy dalej.
Trigon DM ocenia, że zaprezentowany mechanizm kursu sprawiedliwego sprowadza się mniej więcej do przewalutowania po kursie z dnia udzielenia ze zwróceniem różnic w dotychczasowych kosztach pomiędzy kredytem w CHF, a hipotetycznym kredytem w złotych. Propozycja ta jest zbliżona do tej zasugerowanej przez przewodniczącego KNF 21 stycznia 2015 w wywiadzie dla radiowej Trójki (24 mld zł kosztu dla sektora przy kursie CHF/PLN=4,0).
"Obecna propozycja jest o tyle bardziej kosztowna dla banków, gdyż zakłada zwrot różnic w kosztach kredytów na poziomie całkowitych rat kredytów, a nie tylko części odsetkowej (klienci w CHF korzystali na części odsetkowej przez niższą stawkę LIBOR, a tracili na części kapitałowej przez wzrost kursu CHF). Zwiększa to skalę potencjalnych kosztów dla sektora o ok. 10 mld zł i sprawia, że przewalutowanie staje się opłacalne dla większej liczby kredytobiorców" - wskazują także analitycy.
Według nich, niejasne w zaprezentowanym projekcie ustawy jest rozróżnienie pomiędzy przewalutowaniem w wariancie dobrowolnym, a przymusowym. Z zapisów w ustawie wynika, że oba warianty są identyczne, a różnią się tylko (i aż) tym, że w wariancie przymusowym nie ma przejścia z oprocentowania LIBOR na WIBOR.
"Taka sytuacja skłoniłaby wszystkich kredytobiorców do wyboru wariantu przymusowego i sprawiła, że przewalutowanie stałoby się opłacalne absolutnie dla wszystkich. Koszty dla sektora wzrosłyby o kolejne kilka miliardów złotych" - czytamy dalej.
Trzeci wariant zakłada oddanie nieruchomości do banku w zamian za umorzenie całego kredytu, co przy tak korzystnych możliwościach przewalutowania nie byłoby, w ocenie analityków Trigon DM, popularnym rozwiązaniem.
Nowością jest natomiast możliwość odliczania kosztów przewalutowania kredytów walutowanych od podatku bankowego. Banki mogłyby pomniejszać kwotę wpłacanego miesięcznie podatku bankowego maksymalnie o 20%. Co ważne, skumulowane koszty przewalutowania przechodziły na kolejne miesiące, aż do odliczenia pełnej kwoty.
Jednak odliczenie pełnego kosztu przewalutowania zajęłoby bankom średnio ok. 60 lat. W praktyce oznaczałoby to przerzucenie kosztów przewalutowania na państwo (0,7 mld zł rocznie) i rozłożenie skutków finansowych na 60 lat (przy założeniu, że podatek bankowy będzie obowiązywał w długim terminie).
Projekt ustawy o kredytach walutowych, przygotowany przez Prezydenta Andrzeja Dudę i zaprezentowany w piątek w ub. tygodniu zakłada trzy mechanizmy restrukturyzacji kredytów w CHF: dobrowolny, przymusowy i przenoszący własności nieruchomości i innych praw w zamian za zwolnienie kredytobiorcy z długu. Projekt zakłada tzw. kurs sprawiedliwy, tzn. obliczany indywidualnie dla każdej umowy kredytowej i obowiązujący do końca jej trwania. Projekt został wysłany do KNF wraz z listą pytań, które pozwolą oszacowań skutki finansowe tych regulacji.
