Założyciel i przewodniczący Solidarności Walczącej.
W 1963 ukończył studia wyższe na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1970 uzyskał doktorat z kwantowej teorii pola.
Był pracownikiem naukowym Uniwersytetu Wrocławskiego, najpierw w Instytucie Fizyki, później Matematyki. Od 1973 pracownik naukowy Politechniki Wrocławskiej.
W okresie strajków studenckich w 1968 zajmował się drukowaniem i kolportowaniem ulotek oraz biuletynów opozycyjnych.
Od 1979 do 1989 związany z wydawanym we Wrocławiu nielegalnym miesięcznikiem "Biuletyn Dolnośląski". W końcowym okresie istnienia pisma był jego redaktorem naczelnym.
W sierpniu 1980 był jednym z inicjatorów wrocławskich strajków.
W 1981 był delegatem na I Krajowy Zjazd Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego "Solidarność" z Regionu Dolny Śląsk. Był autorem i inicjatorem przyjętej przez I Krajowy Zjazd Solidarności odezwy "Posłanie do narodów Związku Radzieckiego i krajów Europy Wschodniej".
Podczas stanu wojennego kierował działem wydawniczym Regionalnego Komitetu Strajkowego Dolny Śląsk. Tworzył dziennik "Z dnia na dzień" kolportowany we Wrocławiu.
Na przełomie maja i czerwca 1982 wspólnie z Pawłem Falickim założył Organizację Solidarność Walcząca.
W listopadzie 1987 został aresztowany przez Służbę Bezpieczeństwa i osadzony w areszcie na Rakowieckiej w Warszawie. W kwietniu 1988 został zmuszony do wyjazdu za granicę. Potajemnie wrócił do kraju w sierpniu 1988.
Był przeciwnikiem rozmów "okrągłego stołu".
W wyborach prezydenckich w 1990 roku zgłosił swoją kandydaturę. Nie udało mu się jednak zebrać wymaganych 100 tys. podpisów.
W 1991 założył Partię Wolności, z ramienia której bezskutecznie startował w wyborach parlamentarnych. Podczas telewizyjnej debaty w kampanii wyborczej do parlamentu wywrócił okrągły stół. W tym samym roku jego partia weszła w skład Ruchu dla Rzeczypospolitej.
Dwukrotnie kandydował do Senatu. Po raz pierwszy w 1997 z ramienia Ruchu Odbudowy Polski oraz w 2007 z listy Prawa i Sprawiedliwości.
Za działalność niepodległościową decyzją rządu RP na uchodźstwie został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski przez prezydenta Kazimierza Sabbata. W 2007 odmówił przyjęcia z rąk prezydenta Lecha Kaczyńskiego Orderu Odrodzenia Polski proponowanego mu z okazji 25-lecia powstania Solidarności Walczącej. Uznał, że reprezentowanej przez niego organizacji należy się Order Orła Białego - najwyższe polskie odznaczenie.
W styczniu 2010 ogłosił start w wyborach prezydenckich z ramienia Solidarności Walczącej. 10 maja jego komitet został zarejestrowany.