Liczba zachorowań na krztusiec wzrosła trzykrotnie

W roku 2012 na krztusiec zachorowały 4684 osoby wobec 1669 w 2011 roku - wynika z danych Instytutu, zaprezentowanych podczas czwartkowej konferencji _ Krztusiec - wciąż aktualny problem zdrowia publicznego _.

Tak znaczny wzrost zachorowań odnotowano nie tylko w Polsce, ale też w innych krajach Europy i w USA. Jak wyjaśniła prof. Anna Lutyńska z Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego-Państwowego Zakładu Higieny, wśród wielu możliwych przyczyn wzrostu zachorowań na krztusiec najczęściej wymieniane są: krótki czas utrzymywania się odporności po szczepieniu oraz pojawienie się szczepów pałeczki krztuśca opornych na szczepienia.

W Polsce realizowany jest obowiązkowy program szczepień przeciw krztuścowi obejmujący podanie pięciu dawek szczepionki do 6. roku życia. _ W obecnej sytuacji epidemiologicznej szczególnie ważne jest powszechne stosowanie zaleceń szczepień przypominających wśród nastolatków w 14. roku życia oraz powtarzanie szczepień u osób dorosłych co 10 lat _ - mówiła prof. Lutyńska.

Prof. Ewa Augustynowicz z Instytutu, redaktor niezależnego, eksperckiego portalu szczepienia.info dodała, że o szczepieniach przypominających powinni pamiętać członkowie rodzin i osoby kontaktujące się z noworodkiem, a także pracownicy służby zdrowia - szczególnie na oddziałach neonatologicznych i pediatrycznych oraz osoby pracujące z dziećmi.

Eksperci podkreślają, że optymalnym rozwiązaniem, jest podanie szczepionki dTpa w odstępie ok. 2 tygodni przed bliskim kontaktem z noworodkiem lub niemowlęciem. W ten sposób zmniejszamy ryzyko wystąpienia krztuśca u noworodków, niemowląt i innych pacjentów z grup ryzyka.

Krztusiec, powszechnie traktowany jako choroba wieku dziecięcego, jest zbyt rzadko rozpoznawany u dorosłych. Jak się szacuje, wśród 65-70-latków na 1 zgłoszony przypadek krztuśca może przypadać nawet 320 niezgłoszonych. Zakażenie krztuścem to jedna z najczęstszych przyczyn długotrwale utrzymującego się kaszlu.

Starsze rodzeństwo, rodzice, opiekunowie czy dziadkowie mogą stać się groźnym źródłem zakażenia dla swoich niezaszczepionych lub nie w pełni uodpornionych dzieci, wnucząt lub podopiecznych, nic o tym nie wiedząc. Krztusiec jest najbardziej niebezpieczny dla najmłodszych dzieci, u których choroba przebiega ciężko i może prowadzić do niebezpiecznych powikłań, a nawet śmierci.

Krztusiec, dawniej nazywany kokluszem, to ostra, zaraźliwa choroba zakaźna dróg oddechowych, powodowana przez bakterię Bordetella pertussis. W pierwszych tygodniach objawy krztuśca nie różnią się od innych infekcji górnych dróg oddechowych. Następnie pojawiają się typowe powtarzające i przedłużające się napady kaszlu, szczególnie w nocy prowadzące często do ciężkiego wyczerpania organizmu. Kaszel o różnym nasileniu może utrzymywać się wiele tygodni. U starszych osób może doprowadzić nawet do złamań żeber.

_ - Najbardziej typowe, klasyczne objawy krztuśca występują u nieuodpornionych niemowląt i małych dzieci, a mniej typowe, łagodne u osób dorosłych szczepionych przeciw krztuścowi w dzieciństwie _ - mówił prof. Leszek Szenborn z Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu. Dodał, że u ponad 5 proc. hospitalizowanych pacjentów poniżej 10. roku życia występują poważne objawy neurologiczne - drgawki, niedowłady, a nawet głuchota i ślepota.

Dzięki obowiązkowym szczepieniom istotnie zmniejszyła się zapadalność i umieralność w przebiegu krztuśca. W Polsce obowiązkowe szczepienia przeciwko krztuścowi u niemowląt i małych dzieci wprowadzono już w latach 60. XX wieku. Ich wynikiem był 100-krotny spadek zapadalności na chorobę. Odsetek zaszczepionych sięga w Polsce 99 proc. i należy do najwyższych w Europie. Jak jednak przyznawali eksperci, im więcej lat upływa od szczepienia, tym mniejsza odporność. Także _ przechorowanie _ krztuśca nie chroni przed kolejną infekcją, choć może łagodzić jej przebieg.