NYT: W kryzysie wpływy Ameryki słabną

Zarówno w Senacie, jak i w Izbie Reprezentantów planuje się poważne cięcia budżetu Departamentu Stanu i jego agencji zajmujących się pomocą zagraniczną. W sytuacji nacisku na oszczędności jest to nieuniknione, chociaż w wielu regionach świata pilnie potrzeba pomocy humanitarnej dla ofiar powodzi i innych klęsk żywiołowych, jak np. w Pakistanie i Japonii.

Arabska wiosna, czyli seria rewolucji w krajach Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej, skłoniła wielu komentatorów do apeli o _ nowy Plan Marshalla _ dla tych krajów. Byłby on wzorowany na pomocy USA dla zniszczonej po II wojnie światowej Europy.

Sama sekretarz stanu Hillary Clinton powiedziała jednak, że _ nie ma mowy _ o Planie Marshalla dla tego regionu, _ kiedy nasz własny rząd sam stoi przed tak poważnymi ekonomicznymi wyzwaniami _. Ograniczono w związku z tym pomoc dla Egiptu i Tunezji, gdzie zostali obaleni urzędujący prezydenci-dyktatorzy, ale gdzie dalszy los rewolucji stoi pod znakiem zapytania.

Wydatki na dyplomację (Departament Stanu) i pomoc zagraniczną, które w 2010 roku wyniosły 55 miliardów dolarów, w bieżącym roku zmniejszono do 49 miliardów dolarów. Na nowy 2012 rok podatkowy, który rozpoczął się 1 października, administracja zaproponowała wydatki w wysokości 59 mld dolarów na pomoc zagraniczną i dyplomację, ale jest oczywiste, że Kongres znacznie obetnie tę kwotę.

Wydatki na pomoc zagraniczną stanowią zaledwie niecały 1 procent budżetu USA. Jak wynika jednak z badań opinii publicznej, większość Amerykanów jest przekonana, że wydaje się na ten cel znacznie więcej, i domaga się cięć.

Może to podważyć politykę zagraniczną administracji prezydenta Baracka Obamy, który kładzie nacisk na dyplomację i inne instrumenty _ soft power _ - czyli _ miękkiej siły _, w odróżnieniu od siły militarnej - w stosunkach z innymi krajami.