Na taki scenariusz wskazuje bynajmniej model FEDWatch bazujący na kontraktach na FED Funds notowanych na giełdzie CME, szacując prawdopodobieństwo takiego ruchu na 59 proc. To zasługa „dobrych” danych Departamentu Pracy USA, jakie poznaliśmy w miniony piątek. Wprawdzie rynki skupiły się na spadku dynamiki płacy godzinowej o 0,1 proc. m/m, to jednak całościowo dane są dobre i pokazują jednocześnie malejące ryzyko scenariusza pojawienia się dłuższego spowolnienia w amerykańskiej gospodarce.
Rynek zdaje się też dostrzegać, że pierwszy kwartał może wypaść lepiej, niż końcówka ubiegłego roku. Oczywiście wciąż wiele będzie zależeć od tego, jak będą kształtować się oczekiwania inflacyjne (spore obawy wyrażali ostatnio w tej kwestii Dudley i Bullard z FED) i w efekcie jak rozłoży się krzywa dot-chart dla rozkładu poziomu stóp procentowych w przyszłości sporządzanego na bazie odpowiedzi członków FED – poznamy ją 16 marca przy okazji publikacji komunikatu po posiedzeniu FED, oraz innych prognoz makroekonomicznych.
Dlatego to perspektywy dla dolara w najbliższym tygodniu będą bardziej oparte o siłę, lub słabość drugiej waluty w parze z USD. Dzisiaj o godz. 18:30 mamy jeszcze zaplanowane wystąpienie wiceprezesa FED, Stanley'a Fischera. Jego wcześniejsze wypowiedzi były nieco bardziej „jastrzębie” – wątpliwe jednak, aby teraz zdołał on znacząco wpłynąć na oczekiwania. Na razie układ techniczny na EUR/USD nie wygląda nazbyt spadkowo.
Niemniej jednak nawet on nie wyklucza możliwości testowania okolic 1,0835 w tym tygodniu, co zbiega się z ubiegłotygodniowymi minimami przy 1,0824. Układ dzienny pokazuje, jak istotna w średnim terminie staje się strefa 1,1030-1,1059. To, co obserwowaliśmy w miniony piątek, było ruchem powrotnym do złamanego 22 lutego poziomu. Odbicie w dół świadczy o większym prawdopodobieństwie kontynuacji spadków, niż możliwym wyraźniejszym zwrocie w górę.