CIT

Podatki w firmie
Wypłata na rzecz nierezydenta - certyfikat rezydencji

Ustawa CIT określa rodzaje dochodów (przychodów), co do których obowiązek podatkowy powstanie u źródła (na terytorium kraju). W sytuacji, gdy na podmiocie dokonującym wypłat ciążyć będą obowiązki płatnika wynikające z konieczności pobrania u źródła podatku we właściwej wysokości, obniżoną stawkę podatku zgodnie z umowami w sprawie unikania podwójnemu opodatkowaniu, stosować możne jedynie po uzyskaniu od beneficjenta należności certyfikatu rezydencji.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 uCIT podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium RP siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Ustawa określa rodzaje dochodów (przychodów), co do których obowiązek podatkowy powstanie u źródła (na terytorium kraju). W sytuacji powyższej na podmiocie dokonującym wypłat ciążyć będą obowiązki płatnika wynikające z konieczności pobrania u źródła podatku we właściwej wysokości.

Do przychodów, których opodatkowanie mieć będzie miejsce na terytorium kraju wymienić należy:

  • dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych,
  • z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
  • z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  • z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze
  • z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,
  • uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej.

Stawki podatku dochodowego od powyżej wymienionych przychodów są stawkami liniowymi i mogą ulegać zmniejszeniu, jeśli na mocy właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania określone zostały w niższej wysokości ewentualnie przychody te w całości nie będą podlegały opodatkowaniu na terytorium RP. Powyższe odzwierciedla zasadę, iż w hierarchii źródeł prawa pierwszeństwo przed ustawą mają ratyfikowane umowy międzynarodowe.

Jeśli na mocy właściwej umowy określona została stawka podatku w wysokości niższej niż wynikająca z ustaw dochodowych, to stawka ta może zostać zastosowana jedynie w sytuacji, gdy beneficjent należności przedłoży podmiotowi dokonującemu wypłaty tzw. certyfikat rezydencji.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 uCIT certyfikat rezydencji jest zaświadczeniem wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej dokumentującym miejsce siedziby beneficjenta (podatnika) do celów podatkowych - rezydencję podatkową, wynikającą z objęcia podatnika nieograniczonym obowiązkiem podatkowym na terenie państwa, w którym posiada siedzibę. 

Certyfikat rezydencji ma zatem za zadanie wykazać, iż dany podmiot objęty jest zakresem przedmiotowym umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, tzn. uprawniony jest do skorzystania z niższych, preferencyjnych stawek opodatkowania ewentualnie do zwolnienia z podatku w państwie źródła. W związku z powyższym zastosowanie preferencyjnej stawki opodatkowania możliwe jest dopiero po uzyskaniu ww. zaświadczenia. W przypadku nieposiadania certyfikatu rezydencji przed dokonaniem wypłat i zastosowaniem stawki preferencyjnej lub nie pobraniem podatku podmiot krajowy narażony będzie na sankcję, gdyż na nim jako płatniku, spoczywa obowiązek pobrania podatku u źródła w wysokości określonej w ustawie.

Certyfikat rezydencji musi zostać wydany przez właściwą władzę podatkową państwa rezydencji podatnika. Zaświadczeniem tym nie może być np. wypis z rejestru. Warunkiem niezbędnym jest, by w zaświadczeniu wskazana została siedziba podatnika dla celów podatkowych na terytorium danego kraju.

Zasadniczo certyfikat rezydencji powinien być dostarczany każdorazowo płatnikowi przed dokonaniem wypłaty, jednak Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 09 maja 2001r. (PB-7/033/561/2001) stanęło na stanowisku, iż: "..certyfikat rezydencji powinien być dostarczony przez podmiot zagraniczny przy każdorazowej wypłacie określonych należności przez polski podmiot będący płatnikiem. Oczywiście tego rodzaju wymóg w stosunku do wszelkiego rodzaju płatności, w szczególności w przypadku, gdy płatności są dokonywane cyklicznie na rzecz stałego kontrahenta stanowiłyby niepotrzebne utrudnienie. W przypadku więc jakichkolwiek płatności dokonywanych przez polskich płatników w ciągu roku podatkowego na rzecz podmiotów zagranicznych, należy podchodzić pragmatycznie, biorąc pod uwagę m.in. bieżące kontakty między nimi...".

Konkludując stwierdzić należy, iż w interesie zarówno beneficjenta należności, jak i podmiotu krajowego stosującego preferencyjną stawkę podatku lub też nie pobierającego podatku u źródła, jest posiadanie aktualnego certyfikatu rezydencji.

Henryk Suchecki



Wiadomości podatkowe
Poradniki podatkowe
Narzędzia
Znajdź adres