Gazeta Wyborcza zamieszcza wywiad z profesorem Krzysztofem Michalskim, dyrektorem i jednym z założycieli wiedeńskiego Instytutu Nauk o Człowieku. Mija właśnie 20 lat od powstania Instytutu.
"Gdy człowiek zabiera się do takich rzeczy, (jak zakładanie Instytutu Nauk o Człowieku), bardzo pomaga ignorancja i nieznajomość życia. Gdy się zbyt dużo wie, ryzyko nie przychodzi tak łatwo" - wspomina profesor Krzysztof Michalski.
Profesor Michalski przypomina, że gdy udał się do Niemiec, by znaleźć instytucję, która sfinansowałaby ideę Instytutu Nauk o Człowieku, był postrzegany jako młody człowiek z komunistycznego kraju, który chciał dostać w Niemczech dużo pieniędzy, by założyć w Austrii jakiś instytut. Miał jednak - jak podkreśla - wiele szczęścia - już na początku spotkał wielu ludzi wrażliwych, w tym nieżyjącego już profesora filozofii Hansa-Georga Gadamera, Richarda von Weizsäckera, wówczas wiceprzewodniczącego Bundestagu. Ludze ci wystawili Michalskiemu swoiste "świadectwo moralności".
Założony przez niego w 1982 roku Instytut przyjął zasadę, że nikogo nie będzie zapraszać tylko za same zasługi. Jego celem było stworzenie niezależnej instytucji duchowej. "Nie chcieliśmy być ideologiczni, nie powstaliśmy na konflikcie Wschód - Zachód" - tłumaczy profesor Michalski.
Po 1989 roku Instytut przestał zajmować się tylko wymianą idei, postanowił przyczynić się do budowy instytucji umożliwiających tę wymianę. Zajął się również polityką społeczną. Sukcesem ostatnich lat okazały się dla Instytutu gender studies. "Od XIX wieku, gdy odkryto, że ciało jest centralnym pojęciem filozofii, trudno oczywistości gender studies zaprzeczyć" - tłumaczy powstanie tego typu studiów profesor Michalski.
Więcej o Instytucie Nauk o Człowieku w świątecznej "Gazecie Wyborczej" w artykule "Salto moralne bez asekuracji".
iar/GW/miszcz/ab
