"Tysiąclatki", czyli "szkoły tysiąclecia" budowano w Polsce w ramach akcji "Tysiąc szkół na Tysiąclecie Państwa Polskiego". Nazwę sieci "szkół tysiąclecia" powiązano z obchodzonymi oficjalnie uroczystościami 1000-lecia Państwa Polskiego, przypadającymi na 1966 rok. Hasło budowy tysiąca szkół na tysiąclecie rzucił I sekretarz PZPR Władysław Gomułka w 1958 roku.
W latach 60. XX wieku budowano masowo głównie szkoły podstawowe w związku z potrzebami szkolnictwa, wynikającymi z wchodzenia w wiek szkolny wyżu demograficznego lat pięćdziesiątych. Przed rozpoczęciem akcji budowy nowych szkół przeludnienie klas szkolnych było ogromne. W 1961 roku na 1 izbę lekcyjną przypadało prawie 74 uczniów.
Większość z 1417 szkół zbudowanych w ramach akcji budowy "tysiąclatek" była zrealizowana według jednego z kilku standardowych projektów, na ogół jako dwu- lub trzykondygnacyjne pawilony, budowane systemem wielkopłytowym. W związku z trwającą wówczas "zimną wojną" pomiędzy państwami bloku wschodniego a państwami zachodnimi wiele "tysiąclatek" miało schrony przeciwlotnicze. Przeznaczeniem tych budynków, uwzględnianym podczas projektowania, było też wykorzystanie ich w czasie wojny w charakterze szpitali polowych.
Pierwszą "tysiąclatką" w Warszawie było XVII Liceum Ogólnokształcące imienia Andrzeja Frycza Modrzewskiego.