Był jedną z najbardziej znanych postaci opozycji antykomunistycznej, z którą był związany od połowy lat 60-tych. Współtworzył Komitet Obrony Robotników, wielokrotnie więziony i internowany, w 1989 roku uczestniczył w obradach "Okrągłego Stołu". W więzieniu spędził łącznie blisko 10 lat. Po 1989 roku był posłem na Sejm, ministrem pracy i polityki socjalnej, jednym z liderów Unii Demokratycznej. Pasją jego życia była działalność społeczna.
Został uhonorowany najwyższym polskim odznaczeniem - Orderem Orła Białego. Za współtworzenie nowego partnerstwa polsko-niemieckiego otrzymał Wielki Krzyż Zasługi Republiki Federalnej Niemiec. Został też odznaczony francuską Legią Honorową oraz ukraińskim Orderem Jarosława Mądrego.
Jacek Kuroń urodził się 3 marca 1934 roku we Lwowie. Ukończył historię w Uniwersytecie Warszawskim. W latach 50-tych działał w ZMP i PZPR. Z partii dwukrotnie go usuwano: w 1953 roku za odmowę złożenia samokrytyki i w 1964 roku - za "List otwarty", napisany wspólnie z Karolem Modzelewskim. W 1975 roku był współinicjatorem listu 59 intelektualistów, którzy wystąpili w obronie praw człowieka w PRL.
W KOR działał od jego powstania w 1976 roku do 1981 roku. Rok później został oskarżony o próbę obalenia ustroju. Był doradcą Komisji Krajowej "Solidarności" i Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej NSZZ "S" w okresie, gdy związek działał w podziemiu.
Po 1989 roku został członkiem-założycielem ROAD, a następnie wiceprzewodniczącym Unii Demokratycznej. Potem był związany z Unią Wolności. W rządach Tadeusza Mazowieckiego i Hanny Suchockiej kierował ministerstwem pracy i polityki socjalnej. Pod jego kierownictwem opracowano pierwszą w powojennej Polsce ustawę o bezrobociu i utworzono Fundusz Pracy. Od 1989 roku był posłem na Sejm trzech kolejnych kadencji. W 1995 roku w pierwszej turze wyborów prezydenckich zajął trzecie miejsce.
W latach 90-tych zainicjował wiele akcji społecznych, między innymi powstanie Fundacji "Pomoc Społeczna SOS", mających łagodzić skutki transformacji gospodarczej.
Autor książek: "Polityka i odpowiedzialność", "Wiara i wina. Do i od komunizmu", "Moja zupa" oraz "Spoko, czyli kwadratura koła". Pośmiertnie ukazała się jego "Rzeczpospolita dla moich wnuków".
Jacek Kuroń zmarł 17 czerwca 2004 roku. Został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie.