28 lutego 1944 roku w Hucie Pieniackiej na Wołyniu zamordowano od 800 do 1200 osób narodowości polskiej oraz ukrywających się tam Żydów. Zbrodni dokonały oddziały ukraińskiej 14. Dywizji Grenadierów Waffen SS "Galizien", członkowie UPA i grupy ukraińskich cywilów. Wieś została zrównana z ziemią. Wśród ofiar byli też mieszkańcy sąsiednich wsi oraz uciekinierzy z Podola i Wołynia.
Historycy szacują, że w czasie napadów ukraińskich nacjonalistów na polskie miejscowości na Wołyniu zamordowano w latach 1943-44 około 60 tysięcy Polaków. Strona ukraińska ocenia swoje straty na 10-12, a nawet 20 tysięcy ofiar, przy czym część z nich zginęła z rąk UPA (Ukraińskiej Powstańczej Armii) za pomoc udzielaną Polakom lub odmowę przyłączenia się do oprawców.
Instytut Pamięci Narodowej prowadzi 47 postępowań dotyczących rzezi Polaków na Ukrainie. Historycy zajmują się zarówno ofiarami po stronie polskiej, jak i ukraińskiej. Według szacunków IPN, w czasie masakry pięciuset wsi na Wołyniu, Ukraińcy uratowali około 2 tysiące Polaków.
