15 lat temu, 7 marca 1997 roku, zmarła Agnieszka Osiecka, poetka i pisarka, autorka tekstów, która wywarła ogromny wpływ na polską scenę muzyczną i teatralną. Uczuciowa, wrażliwa na piękno i ludzkie historie, dla swojego pokolenia była wyrazicielką marzeń o wolności, miłości i odrobinie szaleństwa. Stworzyła teksty do ponad dwóch tysięcy piosenek. Osiecka pisała je prostym językiem, używając skrótów, celnych określeń i wplatając w nie własną filozofię. Chciała, aby były pouczające i trafiały do serc.
Wiele piosenek napisała dla Maryli Rodowicz, Magdy Umer, Seweryna Krajewskiego i Krystyny Jandy. Niezapomniane przeboje stworzyła do muzyki Katarzyny Gaertner, Andrzeja Zielińskiego i Jacka Mikuły. Popularnością cieszą się jej utwory: "Małgośka", "Piosenka o okularnikach", "Dookoła noc się stała", "W żółtych płomieniach liści", "Zielono mi", "Diabeł i raj", "Niech żyje bal!" oraz wiele innych.
Oprócz tekstów piosenek, Agnieszka Osiecka zostawiła po sobie książki, spektakle muzyczne i musicale, jak: "Apetyt na czereśnie" i "Niech no tylko zakwitną jabłonie". Tworzyła też dla teatru, estrady, radia i telewizji.
Miała wielu przyjaciół, kochała ludzi ze wszystkimi ich słabościami i śmiesznościami. Prowadziła życie niezależne, niespokojne, będąc często w podróżach po Polsce i świecie. W jej biografię wpisane były rozstania i silne przeżycia.
Pozostają jej piosenki i wiersze, jak ten, zatytułowany "Dajmy się zaskoczyć miłości":
...Nie kupujmy nieba na kredyt,
nie planujmy szczęścia ni biedy,
nie grajmy w dwa życia jak w kości,
tylko dajmy, dajmy, dajmy się zaskoczyć miłości...
Agnieszka Osiecka urodziła się 9 października 1936 roku. Studiowała dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim i reżyserię w łódzkiej szkole filmowej. W latach 1954-57 współpracowała między innymi z "Głosem Wybrzeża", "Nową Kulturą", "Sztandarem Młodych" i "Po prostu". Publikowała tam reportaże i eseje.
Była blisko związana ze środowiskiem paryskiej "Kultury". Bywała w Maisons-Laffitte, przyjaźniła się z Jerzym Giedroyciem oraz z Zofią i Zygmuntem Hertzami. To ona przywiozła do Paryża maszynopis "Cmentarzy" Marka Hłaski.
Pisała dla Studenckiego Teatru Satyryków, Bim-Bomu, Piwnicy pod Baranami, kabaretu Pod Egidą i kabareciku Olgi Lipińskiej. Teksty jej piosenek zostały wydane między innymi w tomach "Kolory", "Wyszłam i nie wróciłam", "Listy śpiewające", "Sztuczny miód". Wydała ponadto tomiki poetyckie: "Śpiewające piaski", "Opisanie szopki", "Sentymenty" oraz zbiór fotografii "Na początku był negatyw".
Jak mawiała, wszystko co napisała "brało się z miłości". W życiu prywatnym była dwa razy zamężna: z Wojciechem Frykowskim oraz Danielem Passentem, z którym miała córkę Agatę. Ostatnie dni życia spędziła na Wybrzeżu, tworząc piosenki oraz przenosząc prozę na deski Teatru Atelier w Sopocie, między innymi "Wilki" Singera z muzyką Koniecznego i "Apetyt na śmierć" według "Zoo - Story" i "Sandbox" Albeego z muzyką Korneckiej.
Agnieszka Osiecka zmarła 7 marca 1997 roku. Została pośmiertnie odznaczona Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski za wybitną twórczość literacką. Jej imię otrzymały: studio koncertowe Programu III PR w Warszawie, Teatr Atelier w Sopocie oraz nagroda dla uczestników konkursu "Otwarte Spotkania Zamkowe - Śpiewajmy Poezję".
Od kilkunastu lat jest organizowany festiwal "Pamiętajmy o Osieckiej", poświęcony wybitnej poetce.
IAR
