Tradycja modlitwy za osoby zmarłe, które czekają na spotkanie z Bogiem w niebie, sięga czasów biblijnych. Pierwsze wzmianki o modlitwie i złożeniu ofiary przebłagalnej za zmarłych, znajdują się już w Starym Testamencie. Jednak powszechne wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych datuje się dopiero od VII wieku.
Kontynuatorem tej tradycji był benedyktyński opat Odilon z Cluny. W 998 roku polecił, aby we wszystkich klasztorach o tej regule, 2 listopada, to jest następnego dnia po uroczystości Wszystkich Świętych, modlono się za dusze zmarłych. W XII wieku zwyczaj ten dotarł do Rzymu i stopniowo rozpowszechnił się w całym Kościele.
90 lat temu, w 1919 roku, papież Benedykt XV wprowadził bullą "Incrementum" prefację za zmarłych oraz nadał kapłanom przywilej odprawiania w Dzień Zaduszny trzech mszy świętych.
