Zgodnie z staropolskim przysłowiem "Na Świętego Andrzeja błyska pannom nadzieja", początkowo 29 listopada wieczorem spotykały się jedynie dziewczęta i niezamężne kobiety, by wróżyć sobie, za kogo i kiedy wyjdą za mąż. Chłopcy mieli swoje święto w wigilię dnia świętej Katarzyny. Dopiero później "andrzejki" stały się zabawą dla wszystkich.
Najbardziej rozpowszechnionym sposobem andrzejkowego wróżenia jest lanie wosku na wodę i odgadywanie przyszłości na podstawie uformowanego kształtu. Dawniej puszczano też na wodę zapalone świeczki albo wróżono ustawiając buty. Dziewczęta wkładały też pod poduszkę kartki z męskimi imionami lub pokrzykiwały nad studnią, sprawdzając, z której strony wraca echo, gdyż stamtąd miał nadejść narzeczony.
Oceń jakość naszego artykułu:
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.