Wlk. Brytania-służba zdrowia-reforma
Od dziś w Wielkiej Brytanii obowiązuje nowy, urynkowiony model finansowania narodowej służby zdrowia. Państwowe fundusze będą kierowane na leczenie w obu sektorach medycyny - społecznym i prywatnym. Rząd przedstawia to jako poszerzenie wyboru i wyjście naprzeciw potrzebom pacjentów.
Fundusze przeznaczone na opiekę medyczną zostały zdecentralizowane i oddane do dyspozycji lekarzy domowych, od których zależeć będzie, jak i na co wydadzą je w interesie chorych. Będą odtąd mogli zamawiać takie terapie, jakie uznają za najbardziej skuteczne, a nie tylko te, które oferuje społeczna służba zdrowia. Będą ich mogli szukać po najtańszej cenie od konkurujących ze sobą specjalistów, klinik i szpitali - państwowych i prywatnych. Tyle, że to nie każdy lekarz domowy będzie sam poszukiwać wykonawców dla każdego pacjenta, organizując każdorazowo przetarg, bo na to nie starczy mu czasu. Tę pracę wykonywać będą, wyspecjalizowane, prywatne komisje medyczne, pracujące na zlecenie.
Krytycy alarmują, że to demontaż publicznej opieki zdrowotnej, bo reforma zrodzi konflikty interesów, a tańsze usługi prywatne w wybranych, najbardziej opłacalnych dziedzinach podkopią rację bytu wielkich szpitali. Pacjentem zajmować się będą coraz to inni lekarze i instytucje, zrywając ciągłość opieki. Jest też kwestia etyczna: nowy system uaktywnia konkurencję i wprowadza element zysku, który czerpać będą z państwowej kasy udziałowcy prywatnych firm medycznych.
IAR
