W Hiszpanii tylko dwie akademie medyczne prowadzą zajęcia z medycyny paliatywnej, a oddziały dla śmiertelnie chorych istnieją jedynie w trzech szpitalach. Jednak nawet tam co drugi pacjent jest nieświadomy swojego stanu zdrowia.
Z przeprowadzonych badań wynika, że lekarze nie potrafią rozmawiać z pacjantem o zbliżającej się śmierci. Często też na informowanie nie zgadzają się rodziny. Kiedy jednak zapytano nieuleczalnie chorych, co poczuli, kiedy poznali prawdę, większość odpowiedziała, że spokój i ulgę.
Łatwej od dorosłych wiadomość o śmierci znoszą dzieci. Ważne jednak, by do ostatniej chwili nie separować ich od rodzeństwa. Jako przykład wspomina się chłopca, który spędził przy swoim bracie ostatnie chwile z plecakiem pełnym zabawek, bo bardzo chciał wyruszyć razem z nim w podróż.
