Pochówkowi towarzyszyły przeszło pięciogodzinne uroczystości z udziałem rodziny i bliskich, duchownych, harcerzy. Prezydenta RP reprezentowała Pierwsza Dama Anna Komorowska oraz szef Kancelarii Prezydenta, Jacek Michałowski.
Uroczystości rozpoczęło nabożeństwo, które odprawił biskup drohiczyński Antoni Pacyfik Dydycz. Podkreślał, że prezydent Kaczorowski oddał Polsce wszystko, do końca i bez reszty. Podkreślał też wierność zmarłego młodzieńczym ideałom, które wyrażają słowa harcerskiego hymnu: "Wszystko, co nasze, Polsce oddamy". Biskup dodał, że w życiu Ryszarda Kaczorowskiego można było zobaczyć najważniejsze polskie wartości: Bóg, Honor, Ojczyzna. Hierarcha przeprosił zmarłego i jego bliskich za cierpienia spowodowane tym, że spoczął w Świątyni Opatrzności dopiero dwa i pół roku po śmierci.
Po nabożeństwie odbyła się msza pogrzebowa, którą odprawił metropolita warszawski, kardynał Kazimierz Nycz. Przypomniał problemy z identyfikacją ciała. Dodał jednak, że z boskiej perspektywy nic się nie zmieniło. Bóg wiedział za kogo w 2010 roku modlili się wierni i komu dziękowali, a wszelkie modlitwy oraz intencje z tamtej mszy były szczere. Metropolita warszawski wspominał prezydenta Kaczorowskiego jako tego, który służył ojczyźnie i w działaniach zbrojnych, i w warunkach pokoju. I - jak dodał - niektórym trudniej pomagać i budować kraj w warunkach pokojowych.
Obok trumny Ryszarda Kaczorowskiego spoczęły cztery pudełka, które przywieźli do Warszawy członkowie jego rodziny. Znalazły się w nich: ziemia z Białegostoku - z miejsca, gdzie składał przyrzeczenie harcerskie, a także skała spod Monte Cassino - gdzie walczył w armii Andersa, ziemia spod Katynia, gdzie udawał się 10. kwietnia 2010 roku, i z Londynu - gdzie mieszkał. To ostatnie pudełko jest w kształcie serca.
O 15:00 ostatniego prezydenta na uchodźstwie pożegnał też Kraków. Rozległ się dźwięk dzwonu Zygmunta. Dzwonu, który odzywa się podczas największych świąt kościelnych i w najważniejszych dla narodu chwilach.
IAR
