Biskupi wyrażają przekonanie, że dziś nie można poprzestać jedynie na słowach "Przebaczamy i prosimy o przebaczenie" skierowanych do biskupów niemieckich w 1965 roku. Hierarchowie podkreślają, że obecnie potrzebne jest świadectwo obydwu Kościołów i współdziałanie. Jako płaszczyznę współpracy przewodniczący Episkopatów wskazują przede wszystko dzieło ewangelizacji świata i podejmowanie wyzwań humanitarnych, szczególnie w Afryce.
Współczesnym świadectwem wiernych Kościoła w Polsce i w Niemczech jest angażowanie się na rzecz wspierania rodziny i ochrony ludzkiego życia od poczęcia aż do naturalnej śmierci. Biskupi piszą, że modlitwa i troska o pokój to kolejna dziedzina współpracy obu narodów zjednoczonej Europy, która stwarza nową szansę na budowanie pokoju.
Biskupi zaznaczają, że droga pojednania i współpracy była niekiedy trudna i nie pozbawiona nieporozumień i obciążeń. Dodają, iż obie strony nauczyły się jednak, że niezbędnymi elementami procesu budowania wspólnego dobra są cierpliwość, delikatność i prawdomówność.
Hierarchowie przypominają, że 1 września 1939 roku to niemiecki Wehrmacht rozpoczął atak na Polskę, a wojnę w Europie rozpętały narodowosocjalistyczne Niemcy. Biskupi podkreślają, że pierwszymi wypędzonymi byli Polacy i to w wyniku działań wojennych zarówno wojsk hitlerowskich, jak i radzieckich. Przewodniczący Episkopatów Polski i Episkopatu potępiają wypędzenia, nie zapominając przy tym o wewnętrznej zależności i następstwie wydarzeń.
Hierarchowie wskazują też, że w niektórych społecznych czy politycznych tendencjach ujawnia się pokusa propagandowego wykorzystania raz już w historii zaistniałych zranień i pobudzania resentymentów wynikających z jednostronnych interpretacji historycznych. Zaznaczają przy tym, że Kościół będzie nieustannie i zdecydowanie występował przeciw takiemu odejściu od prawdy historycznej. Hierarchowie wzywają media, by sprostały swojej odpowiedzialności za klimat wzrastającego zaufania między Polakami a Niemcami.