Jego zdaniem, japońscy sejsmolodzy za bardzo przejmowali się ryzykiem trzęsienia na Pacyfiku, w okolicach południowego wybrzeża kraju. Tymczasem, trzęsienie z 11 marca wystąpiło na północy. Po wstrząsach o sile dziewięciu stopni, najpotężniejszych we współczesnej historii, zginęło lub zaginęło łącznie 26 500 osób.
"Poza tym w elektrowni Fukushima pojawił się wyciek radioaktywny, który będzie dawał się we znaki miesiącami lub nawet latami" - dodaje edytor tygodnika "Nature" Geoff Brumfiel.
Zdaniem profesora Gellera, modele i mapy sejsmologiczne, jakimi posługują się Japończycy, są przestarzałe; powstały w latach 60 i 70. W rejonach uznanych za najbardziej ryzykowne, w ciągu ostatnich 35 lat nie było żadnego większego trzęsienia.
Profesor Geller uważa, że Japończycy zostali wprowadzeni w błąd, bo - jego zdaniem - trzęsień ziemi dla konkretnych rejonów nie da się przewidzieć. Generalne prognozy oparte na dobrej nauce jednak pozwoliłyby zmniejszyć skutki katastrofy - wnioskuje amerykański naukowiec.
Informacyjna Agencja Radiowa
