Jego opinie wielokrotnie decydowały o powodzeniu lub fiasku wydawnictw. Reich-Ranicki zasłynął zwłaszcza jako autor popularnego programu telewizyjnego "Kwartet literacki", w którym ciętym językiem wygłaszał swoje osądy.
O jego niesłabnącym temperamencie przekonali się też przed dwoma organizatorzy Niemieckich Nagród Telewizyjnych. Podczas transmitowanej na żywo ceremonii Reich-Ranicki oświadczył, że nie przyjmie nagrody od telewizji publicznej, która nadaje - jakpowiedział - "same głupoty". Jego słowa wywołały ożywioną debatę na temat poziomu telewizji publicznej w Niemczech.
Choć Reich-Ranicki uchodzi za wyrocznię w niemieckiej literaturze, jego dobre recenzje przyczyniły sie także do popularności w Niemczech polskich autorów, między innymi Miłosza i Szczypiorskiego.
Z Polską Ranicki związany jest skomplikowanym życiorysem. Urodzony w rodzionie żydowskiej we Wrocławiu, lata wojny spędził w getcie warszawskim, skąd udało mu się uciec. Po wojnie pracował w Polsce, między innymi w Polskim Radiu, do 1958 roku, gdy wyemigrował do Niemiec. Cień na jego życiorysie stanowią zarzuty dotyczące współpracy z hitlerowcami w Warszawie, a później - udokumentowana współpraca z wywiadem PRL.