Norweski Komitet Noblowski wyraził nadzieję, że nagroda dla trzech kobiet pomoże w zlikwidowaniu zjawiska dyskryminacji płciowej. Podkreślił jednocześnie, że dzięki tej nagrodzie będzie można uzmysłowić ludziom, jak wielki potencjał w walce o wolność i demokracje mają kobiety. Komentując decyzję Komitetu Thorbjoern Jagland podkreślił, że ich walka o prawa kobiet odbywała się bez udziału przemocy i jest przykładem, że można budować świat na pokojowych fundamentach.
Ellen Johnson-Sirleaf jest prezydentem Liberii od stycznia 2006 roku. Jest pierwszą kobietą-prezydentem wybranym w demokratycznych wyborach w Afryce. Z wykształcenia jest ekonomistką. Urodziła się 29 października 1938 w Monrovii. Studiowała na Harvardzie. W latach 1972-1973 pełniła funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Finansów, a od 1980 ministra finansów w rządzie prezydenta Williama Tolberta. Ostro krytykowała reżim wojskowy i z tego powodu straciła stanowisko rządowe w 1985 roku. Krótko więziona, potem musiała emigrować. Do Liberii wróciła w 1997 roku i zaangażowała się w działalność polityczną. Stała na czele Partii Jedności. W wyborach prezydenckich w 1997 roku uzyskała 10-procentowe poparcie. Najwyższy urząd w państwie objął Charles Taylor. Ellen Johnson-Sirleaf w znacznym stopniu przyczyniła się do ustąpienia Taylora w sierpniu 2003 roku. Wzięła udział w wyborach prezydenckich w 2005 roku. Odniosła zwycięstwo, stając się pierwszą kobietą - zwyciężczynią wyborów prezydenckich w Afryce. Została
zaprzysiężona 16 stycznia 2006 roku.
Leymah Gbowee to afrykańska aktywistka, organizatorka ruchu pokojowego, który doprowadził do końca Drugiej Wojny Domowej w Liberii w 2003 roku. W konsekwencji doprowdziło to do wyboru Ellen Johnson Sirleaf, również jednej z laureatek tegorocznej pokojowej Nagrdy Nobla, na prezydneta Liberi. Tym samym Liberia stała sie pierwszym afrykańskim krajem, na którego czele stanęła kobieta prezydent.
Leymah Gbowee urodziła się w środkowej części Liberii. Kiedy miała 17 lat, w Liberii wybuchła Druga Wojna Domowa. W czasie wojny Gbowee pracowała jako terapeutka z dziećmi, które walczyły w armii. Wówczas zdała sobie sprawę, że "jeśli w społeczeństwie mają się dokonać jakieś zmiany, może to stać się tylko za sprawą matek". Sama ma sześcioro dzieci.
W 2002 roku Leymah Gbowee zorganizowała Masowy Ruch Kobiet na rzecz Pokoju Liberii (Women of Liberia Mass Action for Peace). Brała udział w organizacji protestu pod pałacem prezydenckim Charlesa Taylora w Ghanie. Ubrane w białe T-shirty, symbolizujące pokój, kobiety stały się siłą polityczną, walcząca przeciwko przemocy i rządowi. Ruch na rzecz Pokoju Kobiet Liberii odniósł równiez sukcesy, apelując o pokój do innych rządów afrykańskich.
Leymah Gbowee jest laureatką wielu prestiżowych nagród.
Tawakkul Karman jest jemeńską dziennikarką, bojowniczką na rzecz praw człowieka, demokracji i wolności słowa, pochodzi z Jemenu. Ma 32 lata. Jest przewodniczącą ruchu "Dziennikarki bez Łańcuchów", organizacji walczącej o obronę praw człowieka, swobodę wypowiedzi i prawo do protestu. Od 2007 roku uczestniczyła w wielu manifestacjach na Uniwersytecie w Sanie. W styczniu tego roku została zatrzymana za udział w protestach. W ubiegłym roku wypowiadała się dla telewizji Al-Jazeera w obronie protestujących studentów.
Opowiada się za zmianami w Jemenie, podobnymi do tych, które miały miejsce w Tunezji i Egipcie oraz odsunięciem od władzy rządzącego w Jemenie od 1978 roku prezydenta Ali Abdullaha Saliha, oskarżając go o dyktatorskie rządy, korupcję, oraz nędzę i bezrobocie w kraju.