Przyznał, że inaczej niż u wielu rówieśników to nie Henryk Sienkiewicz a Bolesław Prus, był jego ulubionym prozaikiem polskim. Być może dlatego, że był pisarzem najbardziej warszawskim. Jedną z ulubionych zabaw Władysława Bartoszewskiego było włóczenie się z "Lalką" po stolicy i poszukiwanie miejsc opisanych w powieści.
Kolejną pasją profesora Bartoszewskiego jest muzyka Fryderyka Chopina, chociaż sam siebie określa jako odbiorcę ubogiego, gdyż - jak wyznał - pozbawiony jest muzycznego słuchu. Ważniejsze dla profesora są jednak skojarzenia emocjonalne jakie utwory wywołują. Muzyka Chopina kojarzy mu się z policyjnym zakazem wykonywania dzieł kompozytora w czasie II wojny światowej. W okresie tym - jak podkreślił profesor - Chopin był częścią utraconej niepodległośći i wolności. I chociaż lubi innych kompozytorów to właśnie Chopin kojarzy się zawsze profesorowi z najwznioślejszym, najbardziej światowym a jednocześnie najbardziej polskim wyrazem muzyki.
Władysław Bartoszewski stwierdził, że obecnie największym szczęściem dla niego jest mieć siły i robić coś, co go pociąga, z nadzieją, że się padnie w biegu, nie będąc ciężarem dla innych, oraz że oszczędzone mu będzie długie cierpienie i umieranie. "Chciałbym być czynny możliwie tak długo, jak długo moja czynność ma sens" - powiedział profesor Bartoszewski w Polskim Radiu.
