Dotyczyć to może opinii o politykach, błędów popełnianych przez rząd, śledzenia przejawów korupcji, jak również krytyki dogmatów i praktyk religijnych.
Rezolucja wymienia cała listę praw, które powinny być zagwarantowane dziennikarzom. Między innymi prawo do tworzenia związków zawodowych, dziennikarskiej niezależności od właścicieli mediów oraz prawa dostępu do dokumentów i informacji.
W rezolucji podkreślono też, że zagranicznym korespondentom nie można odmówić wizy lub wjazdu do kraju, z powodu obaw przed krytyką. Rezolucja podkreśla konieczność szczególnej ochrony publicznych mediów przed interwencjami i naciskami ze strony polityków. Dokument stwierdza też, że wysokich stanowisk kierowniczych w mediach publicznych nie powinny pełnić osoby wyraźnie łączone z którąś z partii politycznych. Zgromadzenie zwróciło się do narodowych parlamentów, aby na podstawie wskazówek zawartych w rezolucji dokonały oceny wolności mediów w kraju.
