dziennikarza muzycznego Polskiego Radia Witolda Pogranicznego.
Był on jednym z pierwszych polskich prezenterów muzycznych, radiowych i dyskotekowych. Zaliczał się też do grona prekursorów rock & rolla w Polsce. Od 1963 roku pracował w redakcji muzycznej Trójki. Tworzył i współtworzył takie audycje jak: Piosenki jakich nie było, Mój magnetofon, Przebój za przebojem, Muzyczna poczta UKF, Nowe, nowsze i najnowsze, Dobre głosy, dobre piosenki czy Niedziela będzie dla nas.
Dla programu pierwszego Polskiego Radia tworzył między innymi, MagazynMuzyki Młodzieżowej - Studio Rytm, dla Dwójki - Głosy, instrumenty, nastroje. W latach 1974-78 był felietonistą muzycznym tygodnika "Perspektywy".
Witold Pograniczny zmarł 28 października. Miał 68 lat.
Piosenkarz Ryszard Rynkowski podkreślił, że Witold Pograniczny miał ogromną wiedzę i wyczucie smaku. Był człowiekiem, który przez swoją wiedzę wychowywał ludzi, nie był tylko dj'em, potrafił powiedzieć coś na temat każdego artysty. Piosenkarz dodał, iż Witold Pograniczny wskazywał to, co cenne i krytykował to, co miałkie i byle jakie.
Redakcyjny kolega Piotr Kaczkowski wspominał Witolda Pogranicznego jako niezwykłego człowieka i pedagoga. Jak powiedział on doskonale rozumiał świat. Dzięki temu łatwiej było mu uczyć kolejne pokolenia młodych prezenterów, że miłość do radia nie zawsze musi być odwzajemniona. Piotr Kaczkowski dodał, że to, iż mówimy o tym w dniu pogrzebu dziennikarza jest smutne, ale i inspirujące.
Jacek Cygan przyjaźnił się z Witoldem Pogranicznym. Wciąż mówi o nim w czasie teraźniejszym. Po pogrzebie powiedział IAR, że jest to człowiek, który już swą obecnością wskazywał drogę działania. Jacek Cygan przyznał, że zawsze cenił w Witoldzie Pogranicznym, jak się wyraził, "niemą poradę". Tłumaczył, że Witold Pograniczny nawet stojąc z boku wnosił coś, co wskazywało co jest dobre, a co złe.