Rzecznik Praw Obywatelskich zarzuca niezgodność z Konstytucją tych regulacji ustawy o opłatach abonamentowych, które dotyczą kontroli wykonywania obowiązku rejestracji odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych oraz obowiązku uiszczania opłaty abonamentowej.
We wniosku RPO zaznacza, że uznaje potrzebę istnienia mediów publicznych oraz zasadę przymusowego gromadzenia środków publicznych na realizację ich misji. Zarzuty wniosku dotyczą jedynie kształtu systemu poboru i egzekucji opłat, który w praktyce funkcjonowania ze względu na normatywną wadliwość kwestionowanych przepisów, w szczególności brak sprawnych mechanizmów poboru i egzekucji abonamentu, doprowadził do całkowitego zaprzeczenia zasad powszechności, sprawiedliwości i równości ponoszenia ciężarów publicznych.
Ustawa o opłatach abonamentowych nakazuje stosować do egzekucji tych opłat przepisy ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Odesłanie to nie pozwala jednak na sprawne zastosowanie egzekucji administracyjnej, gdyż warunkiem niezbędnym do dochodzenia podmiotowych należności jest wydanie decyzji przez właściwy organ.
Zdaniem Rzecznika praw Obywatelskich niekonstytucyjność analizowanych przepisów opiera się zatem na fakcie, że ustawa o opłatach abonamentowych nie przewiduje wydawania decyzji określającej wysokość tych opłat. Nie ma normatywnego rozwiązania pozwalającego na stwierdzenie niewywiązywania się podmiotu zobowiązanego, czyli gospodarstwa domowego, z obowiązku uiszczenia opłaty abonamentowej w terminie przewidzianym w ustawie o opłatach abonamentowych. Brak jest zatem decyzji lub postanowienia, z którego wynika zaległość i jej wysokość, która ma być przedmiotem dochodzenia w trybie egzekucji administracyjnej. Niemożność wydania takiego orzeczenia oraz wskazania organów właściwych do stwierdzania zaległości w opłatach abonamentowych powoduje, że w rzeczywistości egzekucja administracyjna nie jest prowadzona.
Nie ma możliwości przeprowadzenia egzekucji administracyjnej również w przypadku opłat za używanie niezarejestrowanego odbiornika. Przepisy ustawy o opłatach abonamentowych nałożyły na kierowników jednostek Poczty Polskiej obowiązek wydawania decyzji dotyczącej wysokości opłaty za używanie niezarejestrowanego odbiornika, lecz nie wskazały jednocześnie terminu, w którym powinna zostać uiszczona należność wymierzona niniejszą decyzją. Uniemożliwia to stwierdzenie upływu terminu do zapłaty, a co za tym idzie pozbawia wierzyciela prawa do podejmowania dalszych działań niezbędnych do wszczęcia egzekucji administracyjnej.