Pierwsza zmiana dotyczy czcionki sprostowania. Senatorzy zaproponowali, aby była ona takiej samej wielkości jak materiał prasowy, którego sprostowanie dotyczy. Ustawa przekazana do Senatu mówi, że sprostowanie powinno być napisane czcionką standardową dla danego tytułu. Propozycja senatorów miałaby - przynajmniej w aspekcie graficznym - zapewnić identyczną siłę oddziaływania sprostowania i tekstu pierwotnego.
Kolejna poprawka przewiduje, że w ciągu 21 dni od wejścia noweli w życie, będzie można zażądać sprostowania materiałów prasowych, które ukazały się po 13 czerwca tego roku.
Komisja sejmowa nie poparła tylko jednej poprawki senackiej Znosiła ona obowiązek sporządzania przez sąd uzasadnienia wyroków w sprawach dotyczących sprostowań i doręczenia ich stronom z urzędu. Senatorowie proponowali, by uzasadnienie takie było sporządzane na wniosek strony.
Uchwalona przez Sejm nowela przewiduje likwidację odpowiedzi jako formy reakcji na publikacje. Pozostaną natomiast sprostowania, które mają być "rzeczowe i odnoszące się do faktów". Nie może przekraczać dwukrotnej objętości fragmentu materiału prasowego, którego dotyczy, i może być maksymalnie dwa razy dłuższy od czasu antenowego, jaki zajmował dany fragment przekazu medialnego. Sprostowanie powinno zostać nadane w placówce pocztowej lub złożone na piśmie w siedzibie redakcji, maksymalnie w ciągu 21 dni od opublikowania materiału prasowego, którego dotyczy.
Nowelizacja ustawy zakłada, że zainteresowana osoba będzie mogła w ciągu roku od publikacji wytoczyć powództwo o sprostowanie jeśi redaktor naczelny odmówi opublikowania sprostowania albo nie ukaże się ono w terminie. Sprawy w ciągu 30 dni rozpoznawałby sąd okręgowy, właściwy ze względu na siedzibę redakcji. Od jego wyroku przysługiwałaby apelacja, którą sąd drugiej instancji rozpoznawałby także w ciągu 30 dni.
IAR
