W uzasadnieniu orzeczenia sędzia Ewa Łętowska stwiedziła, że prawa wyborcze nie są absolutne i mogą podlegać ograniczeniom. Dodała, że ograniczenie praw wyborczych może kształtować się odmiennie dla prawa czynnego i biernego.
Według Trybunału, nawet warunkowe umorzenie postępowania karnego jest sygnałem, że ktoś dopuścił się przestępstwa. Trybunał orzekł więc, że osoba znajdująca się w takiej sytuacji nie ma biernego prawa wyborczego, bo jej postawa budzi wątpliwości natury etycznej i moralnej, podobnie, jak w przypadku osób, wobec których zapadł wyrok skazujący.
Z orzeczenia tego jest zadowolony poseł Marek Wikiński, który reprezentował przed Trybunałem stanowisko Sejmu. Jego zdaniem, ustawodawca ma prawo oczekiwać nieskazitelności od osób ubiegających się o stanowiska w samorządzie terytorialnym. Wikiński zaznaczył, że przytoczone przez Trybunał przykłady instrumentów kontrolnych, jakie może zastosować ustawodawca, pozwoliły między innymi odwołać z funkcji prezydenta Olsztyna, podejrzewanego o gwałt i molestowanie. Poseł wyjaśnił, iż mimo, że byłemu prezydentowi przysługuje prawo domniemania niewinności, a postępowanie karne jest w toku, to wyborcy mieli konstytucyjną możliwość stwierdzenia, czy nadal chcą, by ktoś taki piastował urząd.
Innego zdania był reprezentujący Radę Miejską w Piasecznie mecenas Krzysztof Sulej. Według niego, osoby wobec których warunkowo umorzono postępowanie karne nie mogą być tak samo traktowane jak osoby skazane. W takim przypadku należałoby stosować zasadę domniemania niewinności. Dodatkowe sankcje w postaci zakazu kandydowania w wyborach są zaś zbyt restrykcyjne.
W opinii Trybunału Konstytucyjnego argumentacja taka jest niezasadna.
Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego jest ostateczne.