Naukowcy zajmowali się podaniami więźniów o warunkowe zwolnienie lub poprawę warunków życia w zakładzie karnym. Rano, po śniadaniu i tuż po przerwach na posiłek sędziowie wydawali wyroki pozytywne w 60 -70 procentach spraw. Po upływie kilku godzin pracy sędziów szanse więźniów na sprzyjającą decyzję spadały niemal do zera. Wyroki były niezależne od płci czy pochodzenia etnicznego więźniów.
Naukowcy z Uniwersytetu Ben Guriona doszli do wniosku, że wypoczęci sędziowie dokładniej analizowali sprawy, poświęcali im więcej czasu i uwagi i chętniej wydawali decyzje pozytywne. Gdy byli zmęczeni, szukali szybkich rozwiązań i dlatego częściej odrzucali podania.
Badacze zwracają uwagę, że ten efekt brany jest pod uwagę na przykład w pracy pilotów, którzy mają szczegółowo określone procedury wykluczające czynnik zmęczenia. Także kierowcy w Unii Europejskiej nie mogą jechać bez odpoczynku dłużej niż 4,5 godziny. Naukowcy sugerują, że być może podobne precyzyjne przepisy powinny dotyczyć także składów sędziowskich.
Wyniki badań profesora z Shai Danzigera z izraelskiego Uniwersytetu Ben-Guriona orazJonathana Levava z nowojorskiego uniwersytetu Columbia publikuje tygodnikAmerykańskiej Akademii Nauk (PNAS).
