Zmarła Stefania Grodzieńska

      W wieku 95 lat zmarła Stefania Grodzieńska - poetka, pisarka, autorka tekstów satyrycznych dla teatrów, kabaretów, prasy, radia i telewizji, a także tancerka, aktorka estradowa i konferansjerka. Przez kilka lat pracowała w Polskim Radiu, a przez kilkanaście - w redakcji rozrywki TVP.
      Monologi i skecze Grodzieńskiej i jej męża Jerzego Jurandota odgrywalii między innymi: Hanka Bielicka, Adolf Dymsza, Kalina Jędrusik, Bogumił Kobiela iIrena Kwiatkowska.
      Grodzieńska, nazywana "Pierwszą Damą Polskiego Humoru", napisała kilkanaście zbiorów felietonów, które ukazywały się w "Przekroju" i "Szpilkach". Pisała również książki biograficzne, wspomnienia o Fryderyku Jarosym "Urodził go Niebieski Ptak" i autobiografie "Już nic nie muszę", "Kawałki żeńskie, męskie i nijakie" i "Nie ma z czego się śmiać". Napisała także powieść "Wspomnienia chałturzystki".
      Do najbardziej znanych tekstów Grodzieńskiej należą między innymi skecze z cyklu "Mąż i żona" w radiowej interpretacji Magdaleny Zawadzkiej i Wiktora Zborowskiego.
      Stefania Grodzieńska urodziła się 2 września 1914 roku w Łodzi. Jako dziecko mieszkała w Moskwie, potem wyjechała wraz z rodziną do Berlina. Tam uczęszczała do szkoły baletowej. Tańca uczyła się także w Łodzi. Karierę tancerki rozpoczęła w słynnym kabarecie "Qui pro Quo". Później związała się z Teatrem Syrena.
      Do Warszawy przeniosła się w 1933 roku, występowała w teatrzyku Cyganeria, następnie na deskach Teatru Kameralnego, w końcu Fryderyk Jarosy zaangażował ją do zespołu Cyrulika Warszawskiego. Podczas pracy nad programem "Słońce" w Cyruliku w 1937 roku Grodzieńska poznała satyryka i komediopisarza Jerzego Jurandota - swojego przyszłego męża.
      Po wojnie została pierwszą spikerką Polskiego Radia w Lublinie. Krótko potem Jurandotowie zamieszkali w Łodzi, gdzie Grodzieńska występowała w Teatrze Syrena, z którym potem przeniosła się do Warszawy. Zaczęła wtedy także pisywać felietony do "Szpilek" oraz monologi i skecze.