Młodzież szkół podstawowych i gimnazjalnych noszących imię ks. Józefa Poniatowskiego uczestniczyła we wtorek w lekcjach historii w Pałacu Prezydenckim. Tego dnia przypada 250. rocznica urodzin naczelnego dowódcy wojsk Księstwa Warszawskiego, marszałka Francji.
W południe, pod pomnikiem księcia Poniatowskiego, złożono kwiaty.
Z okazji rocznicy Muzeum Wojska Polskiego przygotowało w Pałacu Prezydenckim jednodniową wystawę zabytków związanych z księciem Józefem Poniatowskim i jego epoką. Eksponowanych jest sześć obrazów przedstawiających portrety księcia oraz sceny batalistyczne (autorstwa m.in. Marcello Bacciarellego i Juliusza Kossaka), mundury z epoki, pistolet i szabla księcia Józefa, a także ozdobna broń oficerska - pistolety, szpady i szable.
"Cieszcie się urodzinami ks. Józefa Poniatowskiego, cieszcie się tą szczególną wystawą" - mówił, witając pierwszą grupę zwiedzających, podsekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta Maciej Klimczak.
Po wystawie uczniów oprowadzają kustosze - pracownicy Muzeum Wojska Polskiego; pracownicy PAN przybliżali młodzieży postać, działalność i epokę księcia Poniatowskiego.
Po lekcji historii związanej z księciem Józefem i jego epoką, poszczególne grupy młodzieży zwiedzały Pałac Prezydencki, w tym Salę Chorągwianą, Salę Kolumnową, a także oglądały kolekcję obrazów ze zbiorów Muzeum w Rogalinie. Młodzież zwiedzała też apartamenty Poniatowskiego w Pałacu pod Blachą.
Książę Józef Poniatowski, zwycięski wódz w bitwie pod Zieleńcami, naczelny dowódca wojsk Księstwa Warszawskiego, marszałek Francji urodził się 7 maja 1763 roku w Wiedniu.
Był zwolennikiem konstytucji 3 maja. Podczas wojny polsko-rosyjskiej w 1792 roku dowodził wojskami koronnymi. Zwycięstwo pod Zieleńcami, jakie odniósł, stało się impulsem dla Stanisława Augusta do ustanowienia orderu Virtuti Militari. Józef Poniatowski i Tadeusz Kościuszko byli pierwszymi odznaczonymi. Po przystąpieniu króla do konfederacji targowickiej Józef Poniatowski złożył dymisję i odszedł z wojska. Walczył w powstaniu kościuszkowskim, m.in. jako dowódca jednego z odcinków obrony Warszawy.
Po utworzeniu Księstwa Warszawskiego w 1807 roku książę Józef Poniatowski został ministrem wojny i organizował wojsko polskie. W 1809 r. dowodził wojskami Księstwa Warszawskiego w wojnie z Austrią. Wziął udział w bitwie pod Raszynem. Podobnie jak podczas wojny polsko-rosyjskiej dawał dowody osobistego męstwa na polu bitwy. Był bardzo popularny wśród żołnierzy. W kampanii 1812 roku, podczas wyprawy Napoleona na Moskwę dowodził V Korpusem Wielkiej Armii, składającym się z wojsk Księstwa Warszawskiego, walczącym m.in. pod Smoleńskiem i Borodino.
W 1813 roku odbudowywał armię Księstwa Warszawskiego. Odrzucił propozycje porzucenia Napoleona. Objął dowództwo VIII Korpusu Wielkiej Armii. Na dzień przed bitwą pod Lipskiem cesarz Napoleon mianował Poniatowskiego marszałkiem Francji. Wśród uhonorowanych tym tytułem był jedynym cudzoziemcem. Jego nazwisko znajduje się na Łuku Triumfalnym w Paryżu.
Józef Poniatowski kilkakrotnie ranny, w tym także najprawdopodobniej omyłkowo postrzelony przez Francuzów, zginął 19 października 1813 roku w trakcie bitwy pod Lipskiem, podczas przeprawy przez Elsterę. W 1817 roku Poniatowski został pochowany - jako pierwszy, który nie był monarchą - wśród królów, w podziemiach katedry na Wawelu. (PAP)
agz/ tst/ ls/
