W środę 15 września mija 69. rocznica powstania "Russisches Kriegsgefagenen Arbeitslager", czyli obozu pracy dla jeńców radzieckich w KL Auschwitz. To jedna z najtragiczniejszych części historii obozu. Spośród około 15 tysięcy osób przeżyła garstka.
Obóz pracy dla jeńców Niemcy utworzyli około 15 września 1941 roku. Wydzielili dziewięć bloków w obozie macierzystym Auschwitz I i ogrodzili je drutem kolczastym pod napięciem.
Pierwszy transport kilkuset jeńców dotarł do Auschwitz jeszcze w lipcu 1941 roku, kilka tygodni po agresji Niemiec na Związek Radziecki. Według relacji więźniów obozu byli to komisarze. Ulokowano ich w bloku 11. W ciągu kilku dni wszyscy zostali wymordowani podczas pracy lub przez SS.
Kolejny transport liczył około 600 jeńców. Niemcy umieścili ich w piwnicach bloku 11. 3 września 1941 roku wraz z grupą 250 chorych Polaków i 10 innych więźniów skazanych na śmierć zginęli w czasie pierwszego masowego uśmiercania cyklonem B.
W wydzielonym obozie "Russisches Kriegsgefagenen Arbeitslager" jeńcy zostali osadzeni 7 października 1941 roku. Była to grupa 2014 żołnierzy z obozu jenieckiego Lamsdorf (Łambinowice koło Opola). Jeńcy byli w stanie skrajnego wyczerpania fizycznego i psychicznego.
W październiku 1941 roku ogółem przywieziono tam około 10 tysięcy jeńców z Lamsdorfu, a także z obozu jenieckiego Neuhammer am Quais (Świętoszów nad Kwisą).
Równocześnie z przybyciem nowych jeńców władze KL Auschwitz rozpoczęły budowę obozu Birkenau. Jeńców radzieckich zatrudniono przy burzeniu i rozbiórce domów po wysiedlonej ludności polskiej, a także melioracji i niwelacji terenu przeznaczonego dla potrzeb powstającego obozu.
Najtrudniejszym okresem była zima z 1941 na 1942 rok. Jeńcy pracowali ponad siły. Ubrani byli nierzadko tylko w drelichy, bez bielizny. Mrozy sięgały wówczas -35 stopni C. Dziesiątkował ich głód. Chorych dobijano zastrzykami fenolu. Półżywi ginęli pod kolbami karabinów. W październiku 1941 roku życie straciło 1255 jeńców, w listopadzie 3726, w grudniu 1912. Dniem największej liczby zgonów był 4 listopada 1941 roku - zginęły 352 osoby.
Obóz jeniecki szybko pustoszał. Z początkiem marca 1942 roku jeńców przeniesiono do Auschwitz II - Birkenau. Przy życiu pozostało jedynie 945 jeńców. W obozie nie byli już odseparowani od więźniów.
Liczba jeńców stale malała. 1 kwietnia 1942 roku było ich już tylko 352, a 1 maja 1942 roku 186. Wprawdzie docierały kolejne transporty, ale były coraz mniej liczne. W listopadzie 1943 roku zostało deportowanych 75 jeńców. Ostatniemu z nich wytatuowano numer RKG-10706.
17 stycznia 1945 roku na ostatnim apelu stawiło się 96 jeńców radzieckich. Ogółem do KL Auschwitz przywieziono około 15 tysięcy jeńców radzieckich. (PAP)
szf/ ls/ jra/
