Beata Maliszkiewicz, współzałożycielka i dyrektor Zespołu Szkół TAK Towarzystwa Alternatywnego Kształcenia w Opolu, została laureatką III edycji Nagrody "Za naprawianie świata" im. Ireny Sendlerowej. Uroczyste wręczenie nagrody odbyło się we wtorek w Ministerstwie Edukacji Narodowej.
Nagroda imienia bohaterskiej działaczki podziemnej organizacji "Żegota", która podczas II wojny światowej uratowała 2,5 tys. żydowskich dzieci, przyznawana jest nauczycielom szkół podstawowych i ponadpodstawowych. Nagradzani są nią nauczyciele, którzy uczą i wychowują w duchu tolerancji i poszanowania dla innych, inspirują do działań zgodnych z tymi zasadami i odgrywają aktywną rolę w swojej szkole oraz społeczności lokalnej. Co roku honorowanych jest nią dwoje nauczycieli: polski i amerykański. Nazwisko amerykańskiego laureata zostanie ogłoszone pod koniec lipca.
"My, którzy pracujemy z młodzieżą (...), czujemy, że to jest sianie. Tak naprawdę nic nie byłoby ważne, gdyby nasze działanie nie wpływało na zmianę sposobu myślenia. Czasami ma wrażenie, że to się dzieje" - mówiła łamiącym się ze wzruszenia głosem Maliszkiewicz. "Czuję wielką pokorę wobec nagrody i jej patronki, to bardzo zobowiązuje" - zaznaczyła.
Beata Maliszkiewicz jest autorką licznych publikacji na temat edukacji wielokulturowej, opracowała i realizuje edukacyjną ścieżkę wielokulturową, współorganizuje obozy naukowe "Na styku kultur". Zrealizowała liczne projekty edukacyjne, m.in. "Spotkajmy się z innymi" poświęcony mniejszościom narodowym w Polsce (zaowocował on Koncertem Narodów i książką "Inni to także my"), "Historia ulicy" - o niemieckich, żydowskich i polskich mieszkańcach jednej ulicy w Opolu (przygotowała spektakl "Głosy" i była współautorką książki "Głosy z ulicy Barlickiego"), "Rabin z Opola" (spektakl "Alfabet", wystawa uliczna poświecona rabinowi Leo Baeckowi i opolskiej gminie żydowskiej) oraz "Jestem wielką parą oczu - podróż jako spotkanie z innymi" (wystawa i spektakl według prozy Ryszarda Kapuścińskiego)
.
Mówiąc o laureatce Elżbieta Ficowska ze Stowarzyszenia "Dzieci Holocaustu", jedno z dzieci uratowanych przez Irenę Sendlerową, zauważyła, że "wychowuje ona młodzież kierując się zasadami jakie były bliskie Irenie". "Irena mówiła często: +Pamiętajcie ludzi dzielimy tylko na dobrych i złych, nie ma podziału na rasy, religie, przekonania+. Mam nadzieję, że następne pokolenia młodzieży wychowane przez takich nauczycieli jak tegoroczna laureatka też będą o tym pamiętać" - powiedziała Ficowska.
Jak zauważył przewodniczący kapituły nagrody Krzysztof Czyżewski, na wybór Maliszkiewicz, spośród siedmiu osób nominowanych do nagrody, wpływ miał "bardzo długi ciąg pracy, w której łączyła ona kierowanie szkołą, pracę nauczyciela młodzieży, a także nauczyciela innych nauczycieli i propagatora edukacji wielokulturowej".
Nagroda "Za naprawianie świata" im. Ireny Sendlerowej przyznawana jest z inicjatywy Stowarzyszenia "Dzieci Holocaustu" i amerykańskiej fundacji "Life in a Jar" (Życie w słoiku), propagującej osobę i działalność Sendlerowej. Wspiera je Centrum Edukacji Obywatelskiej. Fundatorem nagrody w wysokości 10 tys. dolarów jest strona amerykańska - Fundacja Rodziny Goldrich z Kalifornii.
Laureatami I edycji nagrody, nominowanymi jeszcze przez samą Irenę Sendlerową, są Norman Conrad z Uniontown w Kansas i Robert Szuchta, nauczyciel historii w LXIV Liceum Ogólnokształcącym im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie. Laureatami II edycji zostali: Anna Janina Kloza, nauczycielka polskiego w VI Liceum Ogólnokształcącym w Białymstoku i Andrew Beiter ze Springville w stanie Nowy Jork.
"Mama była osobą bardzo skromną, nie lubiła nagród, zaszczytów, ale uważała, że jeśli to co ona głosi, czemu była wierna całe życie, czyli pokorze, tolerancji i ludziom, jest głoszone dalej, to jest to najwspanialszy pomnik" - powiedziała córka Ireny Sendlerowej Janina Zgrzębska.
Irena Sendler (1910-2008) z domu Krzyżanowska, podczas II wojny światowej kierowała referatem dziecięcym konspiracyjnej Rady Pomocy Żydom "Żegota". Wraz ze współpracowniczkami uratowała blisko 2,5 tys. dzieci z warszawskiego getta (ich prawdziwe nazwiska przechowywała w zakopanych w ziemi słoikach. Po wojnie kontynuowała pracę społeczną m.in. w Polskim Czerwonym Krzyżu. Uhonorowana była m.in. Orderem Orła Białego i nagrodą im. Jana Karskiego. Otrzymała także honorowe obywatelstwo Izraela.
W 1999 roku nauczyciel Norman Conard zainspirował powstanie szkolnej sztuki teatralnej pt. "Życie w słoiku" (jej tytuł nawiązuje do sposobu, w jaki przechowywano informacje o uratowanych dzieciach). Zdobyło ono rozgłos w mediach amerykańskich, doprowadzając do powstania fundacji "Life in a Jar". We wtorkowej uroczystości w MEN uczestniczyły związane z fundacją dziewczyny, które jako uczennice występowały w szkolnym przedstawieniu przygotowanym wraz z Conradem. (PAP)
dsr/ ls/ bk/
