Śledziona - wbrew temu, co mówiono i pisano o niej przez stulecia - pełni w ludzkim organizmie ważną funkcję - jest magazynem monocytów, komórek walczących z zakażeniami i naprawiających szkody - informuje "Science".
Śledziona to lity, ciemnopurpurowy narząd o wadze około 150 gramów, ulokowany w górnej części jamy brzusznej, pomiędzy żołądkiem a lewą nerką. Przez wiele wieków za sugestią Hipokratesa i Galena kojarzono ją z "czarną żółcią" (po grecku - melas chole) i melancholijnym ("śledzienniczym") usposobieniem, o którym pisał choćby Baudelaire.
Nie potwierdziły tego badania naukowe - okazało się natomiast, że śledziona w okresie płodowym bierze udział w wytwarzaniu nowych krwinek, a po urodzeniu wytwarza przeciwciała i usuwa stare, zużyte krwinki. Nie jest niezbędna do życia - często pękniętą śledzionę usuwa się po wypadku, by powstrzymać krwawienie, dlatego uchodziła za narząd drugiej kategorii.
Jednak zespół naukowców z Massachusetts General Hospital i Harvard Medical School, w skład którego wchodził Polak dr Filip Świrski z Harvardu, dokonał odkrycia, które powinno zmienić poglądy na rolę śledziony.
Okazało się, że narząd ten magazynuje wielką liczbę komórek odpornościowych, zwanych monocytami i w razie poważnego zagrożenia, na przykład zawału serca, zranienia czy inwazji bakterii, wysyła monocyty do akcji. W razie zawału to monocyty usuwają martwe komórki mięśniowe i tworzą bliznę.
Autorzy badań porównują śledzionę do koszar, w których armia czeka na zadania - co jest pod względem strategicznym lepsze, niż każdorazowa mobilizacja rezerwistów. Wcześniej naukowcy przypuszczali, że armia monocytów wyrusza raczej ze szpiku (gdzie zresztą powstają te komórki), a nie śledziony. Tymczasem to właśnie śledziona zawiera 10 razy więcej monocytów, niż znajduje się w krwioobiegu. (PAP)
pmw/ agt/ jbr/
Uwaga Redakcje! Więcej w Serwisie Naukowym PAP
