Przesłanie Jezusa Miłosiernego zawarte w obrazie z objawienia św. Faustyny Kowalskiej "Jezu, ufam Tobie" powinno być wciąż wypełniane w życiu każdego człowieka - powiedział we wtorek podczas uroczystości 80. rocznicy objawienia biskup płocki Piotr Libera.
Bp Libera przewodniczył mszy świętej odprawionej w kościele farnym św. Bartłomieja na Starym Rynku w Płocku, dokąd wierni przeszli w procesji z obrazem "Jezu, ufam Tobie" i relikwiami św. Faustyny z pobliskiego Sanktuarium Bożego Miłosierdzia.
W obecnym sanktuarium, gdzie znajduje się płocki klasztor Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, 22 lutego 1931 r. św. Faustyna doznała pierwszego objawienia Jezusa Miłosiernego, polecającego namalowanie obrazu z podpisem: "Jezu, ufam Tobie".
"Poprzez dzisiejszą uroczystość ponownie przypominamy naszemu miastu, naszej Ojczyźnie i światu orędzie Bożego Miłosierdzia, przypominamy je wszystkim ludziom, którzy weszli w drugą dekadę trzeciego tysiąclecia. Przypominamy je zwłaszcza tym, którzy żyją z dala od Boga, pogrążeni w grzechach, oddani w niewolę szatana. W imię Chrystusa prosimy - pojednajcie się z Bogiem" - powiedział bp Libera. Dodał, że do takiego pojednania wzywa pełne miłości spojrzenie z obrazu "Jezu, ufam Tobie".
"Ludzie na wschodzie i zachodzie, na północy i południu, mogą z tej ikony uczyć się Bożego Miłosierdzia. W miarę tego, jak udręczona wojnami, terroryzmem, klęskami żywiołowymi ludzkość XXI wieku będzie wnikać w tajemnicę tego miłosiernego spojrzenia, ideał pojednania oraz pokoju będzie się jawił jako możliwy do spełnienia" - podkreślił bp Libera. Przypomniał jednocześnie, że wielkim orędownikiem kultu Bożego Miłosierdzia był papież Jan Paweł II.
Podczas nabożeństwa oficjalnie ogłoszono, że od 22 lutego 2011 r. w herbie biskupim Piotra Libery znajduje się wizerunek Jezusa Miłosiernego i zawołanie: "Jesu, in Te confido - Deus Caritas est" -"Jezu, ufam Tobie - Bóg jest Miłością".
Obraz według objawienia św. Faustyny został namalowany w Wilnie przez Eugeniusza Kazimirowskiego w 1934 r. Artysta polegał na wskazówkach samej św. Faustyny.
Św. Faustyna Kowalska urodziła się 25 sierpnia 1905 r. we wsi Głogowiec koło Kutna (50 km od Płocka - obecnie woj. łódzkie), jako trzecia córka z dziesięciorga dzieci Stanisława i Marianny Babel. Na chrzcie w kościele w Świnicach Warckich otrzymała imię Helena. Od wczesnej młodości musiała zarabiać na życie. Do szkoły uczęszczała przez niecałe trzy lata. Przez rok pracowała w sklepie i mieszkała w Łodzi. W wieku 20 lat wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Warszawie.
W 1930 r. św. Faustyna przybyła do klasztoru w Płocku, gdzie przebywała dwa lata, do czasu wyjazdu do Wilna. Od początku pobytu w zakonie była - jak podają źródła kościelne - "obdarzona darem modlitwy kontemplacyjnej i mistycznej". Swoje przeżycia mistyczne Faustyna spisała w prowadzonym w Wilnie i Krakowie w latach 1934-1938 "Dzienniczku". W czasie pobytu w zakonie chorowała na gruźlicę. Zmarła 5 października 1938 r. w krakowskich Łagiewnikach.
18 kwietnia 1993 r., na Placu Świętego Piotra w Rzymie, papież Jan Paweł II dokonał aktu beatyfikacji Faustyny, a 30 kwietnia 2000 r. - jej kanonizacji. Relikwie świętej znajdują się w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach, a także w sanktuarium w Płocku. Tam też znajduje się muzeum poświęcone św. Faustynie. (PAP)
mb/ abr/
