Ordynator oddziału psychiatrii dziecięcej w szpitalu w Józefowie Jolanta Paruszkiewicz oraz psycholog Ryszard Izdebski zostali laureatami Nagrody im. Aliny Margolis-Edelman przyznawanej za działalność na rzecz pomocy dzieciom krzywdzonym.
Nagrodę ustanowiły w tym roku Fundacja Dzieci Niczyje oraz Fundacja Zeszytów Literackich. Po raz pierwszy wręczono ją w piątek podczas konferencji "Profilaktyka krzywdzenia małych dzieci" organizowanej przez FDN. Pierwszymi laureatami zostali Jolanta Paruszkiewicz oraz Ryszard Izdebski.
Jolanta Paruszkiewicz jest pediatrą i psychiatrą dziecięcym, ordynatorem oddziału psychiatrii dziecięcej w szpitalu w Józefowie koło Warszawy. Jak podkreśliła kapituła nagrody, jest osobą, która zawsze kiedy trzeba, pomaga dzieciom.
"Przychodzą chwile zwątpienia, kiedy wydaje się, że jesteśmy już pod ścianą i nic się nie da zrobić. A przecież pani doktor Alina Margolis-Edelman pracowała w znacznie trudniejszych warunkach. W porównaniu z nią, my mamy znacznie łatwiej. Cieszę się, że za tę codzienną, zwykłą pracę dostałam taką nagrodę" - mówiła laureatka.
Ryszard Izdebski jest psychologiem, pedagogiem i terapeutą. Jak podkreśliła Maria Keller-Hamela z FDN, nauczył wielu profesjonalistów, jak pomagać dzieciom krzywdzonym, sam pomógł wielu osobom, nie boi się trudnych spraw.
Jak zapowiedziała prezeska FDN Irena Kornatowska, nagroda przyznawana będzie co roku jednej osobie, w tym roku wyjątkowo wybrano dwoje laureatów. Keller-Hamela dodała, że nagroda trafiać będzie do osób, którym przyznałaby ja sama Alina Margolis-Edelman. W kapitule nagrody zasiadają m.in. jej dzieci Anna Edelman oraz Aleksander Edelman.
Dr Alina Margolis-Edelman - lekarka i działaczka społeczna, nazywana pediatrą świata - w 1991 r. założyła Fundację Dzieci Niczyje, która obchodzi w tym roku swoje dwudziestolecie.
Urodziła się w 1922 r. w Łodzi w rodzinie lekarskiej pochodzenia żydowskiego. Stała się pierwowzorem Ali z "Elementarza" Mariana Falskiego, zaprzyjaźnionego z jej rodzicami. W czasie wojny, jako nastolatka, była pielęgniarką w warszawskim getcie, z którego udało jej się uciec tuż przed likwidacją. Podczas okupacji uratowała życie swojemu przyszłemu mężowi, ostatniemu dowódcy powstania w warszawskim getcie, Markowi Edelmanowi. Lata wojenne opisała we wspomnieniach "Ala z elementarza".
Po wojnie została lekarzem pediatrą w Łodzi. Po wydarzeniach marca 1968 r. i rozpętanej przez ówczesne władze kampanii antysemickiej wyjechała z dziećmi do Francji. Tam zaangażowała się w działalność organizacji humanitarnych - najpierw Lekarzy bez Granic, a po 1980 r., gdy organizację opuścił Bernard Kouchner, współtworzyła z nim organizację Lekarze Świata.
Pracowała m.in. na statkach-szpitalach, wyławiających na Morzu Południowochińskim uciekinierów z komunistycznego Wietnamu, a także w szpitalach w Salwadorze, Czadzie, Afganistanie i Bośni, gdzie podczas wojny domowej współtworzyła m.in. ośrodek wsparcia dla ofiar gwałtów. W czasach stanu wojennego w Polsce organizowała pomoc dla "Solidarności".
W 1999 r. została odznaczona Orderem Uśmiechu. Zmarła w 2008 r. w Paryżu, w wieku 86 lat.(PAP)
akw/ abr/
