Janusz Głowacki, dramatopisarz, autor opowiadań, felietonista, scenarzysta, wspomina wybitną poetkę Wisławę Szymborską:
"To był bardzo piękny moment w naszej historii, że mieliśmy parę żyjących noblistów na jednym +przyjęciu+: Pana Czesława Miłosza i Panią Wisławę Szymborską.
Była najbardziej zwyczajną osobą - w tym sensie, że nie miała w sobie ani odrobiny pozy, +robionej+ godności - jako noblistka. Była zwykłą, szalenie uroczą, dowcipną kobietą.
Jej poezja była wielka: szaleństwo, mądrość, liryzm, rozpacz, cynizm. Jej wiersze były równocześnie bardzo skomplikowane i bardzo proste, a jednocześnie - przerażająco mądre, tak jak choćby "Nic dwa razy".
Rozmawiałem z nią tylko parę razy w życiu i to były bardzo normalne rozmowy. Bardzo dowcipne, ironiczne i nie o literaturze". (PAP)
agz/ mlu/ mag/
