Trwa ładowanie...
Zaloguj
Notowania
Przejdź na

Jan Paweł II - drugim błogosławionym papieżem urzędującym po wojnie

0
Podziel się:

Jan Paweł II będzie drugim urzędującym po II wojnie światowej papieżem,
który zostanie beatyfikowany. Pierwszym był Jan XXIII - Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym w
2000 r. Trwają też procesy beatyfikacyjne kilku poprzedników papieża Polaka, m.in. Pawła VI.

Jan Paweł II będzie drugim urzędującym po II wojnie światowej papieżem, który zostanie beatyfikowany. Pierwszym był Jan XXIII - Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym w 2000 r. Trwają też procesy beatyfikacyjne kilku poprzedników papieża Polaka, m.in. Pawła VI.

W 2000 r. Jan Paweł II równocześnie beatyfikował dwóch swoich poprzedników - Piusa IX (1792-1878; papieża od 1846 r.) i Jana XXIII (1881-1963; papieża od 1958 r.), co wywołało wiele polemik; Pius IX był bowiem krytykowany za obskurantyzm, przywiązanie do władzy doczesnej, a nawet antysemityzm. Jan XXIII był zaś powszechnie kojarzony z otwarciem Kościoła na świat. Podczas mszy beatyfikacyjnej Jan Paweł II mówił, że "wbrew pozorom, istnieje wiele ludzkich i duchowych podobieństw" między tymi postaciami.

Pius IX po rozpoczęciu pontyfikatu zyskał sobie sławę ze względu na liberalne reformy - ogłosił w Państwie Kościelnym amnestię dla więźniów politycznych, złagodził cenzurę i nadał Rzymowi konstytucję z urzędem premiera. Po Wiośnie Ludów (1848-1849) papieżowi zaczęto jednak zarzucać skrajny konserwatyzm. Z krytyką spotkała się zwłaszcza jego encyklika z 1864 r. pt. "Quanta cura" i dołączony do niej "Syllabus Błędów", w których papież potępił m.in. rozdział Kościoła od państwa, wolność prasy i sumienia, laickie nauczanie, liberalizm, modernizm, socjalizm, komunizm i prawa obywatelskie. Nawiązując do włoskiej formy jego imienia (Pio Nono), papieża zaczęto nazywać Pio No No (Pius Nie Nie).

Największym wydarzeniem politycznym pontyfikatu Piusa IX było powstanie królestwa Włoch (1861 r.), które objęło także tereny należące dotąd do Państwa Kościelnego, a później (1870 r.) także Rzym. Papież zaprotestował przeciwko okupacji miasta i ogłosił się "więźniem Watykanu". Tuż przed upadkiem Państwa Kościelnego, na trwającym I Soborze Watykańskim, Pius IX przeforsował dogmat o nieomylności papieża, co nieomal doprowadziło do schizmy w Kościele.

Beatyfikacja Jana XXIII, nazywanego "dobrym papieżem Janem", nie wzbudzała zastrzeżeń, a nawet była oczekiwana. Gdy został wybrany papieżem, miał 77 lat i traktowany był raczej jako papież "przejściowy". Mimo to zwołał kolejny i jak dotąd ostatni sobór, który zapoczątkował daleko idące reformy w Kościele katolickim, m.in. otworzył go na dialog z innymi wyznaniami. Jan XXIII przewodniczył tylko pierwszej z czterech sesji soboru - zmarł w 1963 r.

Sobór został dokończony pod przewodnictwem jego następcy - Pawła VI (1897-1978), którego proces beatyfikacyjny Jan Paweł II otworzył 11 maja 1993 r. Podczas soboru Paweł VI nawiązał bliskie stosunki z patriarchą Konstantynopola Atenagorasem, co w 1965 r. zaowocowało odwołaniem ekskomuniki, którą w 1054 r. obłożyli się wzajemnie hierarchowie Kościołów rzymskiego i wschodniego. W następnym roku Kongregacja Doktryny Wiary wydała dekret, który po 400 latach zlikwidował indeks ksiąg zakazanych. W 1969 r. Paweł VI wprowadził nową formułę mszy świętej - od tej pory jest ona celebrowana w stronę wiernych, a nie - jak wcześniej - w stronę ołtarza; w miejsce łaciny wprowadzone zostały języki narodowe.

Paweł VI jako pierwszy od stuleci papież odbył kilka podróży zagranicznych, m.in. w 1965 r. wystąpił na forum ONZ w Nowym Jorku. Wśród jego najważniejszych dokumentów jest encyklika "Humanae Vitae", w której papież uznał, że "każdy akt małżeński musi być otwarty na przekazywanie życia", a tym samym odrzucił stosowanie środków antykoncepcyjnych i aborcję. Krytycy tej encykliki uważają, że przyczyniła się ona do epidemii HIV/AIDS. Ponadto papież za niezgodne z nauką katolicką uznał związki pozamałżeńskie oraz kategorycznie odrzucił postulaty żądające zniesienia celibatu i wprowadzenia kapłaństwa kobiet.

W 2003 r. Jan Paweł II zdecydował także o rozpoczęciu procesu beatyfikacyjnego swojego bezpośredniego poprzednika, a następcy Pawła VI - Jana Pawła I (1912-1978; zmarł na atak serca 33 dni po objęciu urzędu). Do dziś nie milkną różne teorie spiskowe na temat jego śmierci. Jan Paweł I zyskał wielu sympatyków wśród wiernych, wśród których zaskarbił sobie przydomek "uśmiechniętego papieża". Jako papież wygłosił kilkanaście homilii i przemówień oraz odbył kilka audiencji generalnych. Nie zdążył wydać żadnej encykliki ani listu apostolskiego.

W ostatnich latach najwięcej kontrowersji budzą plany ogłoszenia błogosławionym Piusa XII (1876-1958; papież od marca 1939 r.), którego proces beatyfikacyjny Jan Paweł II rozpoczął w 1990 r. Środowiska żydowskie zarzucają temu papieżowi czasów wojny milczenie wobec Holokaustu. Watykan jednak odpiera te zarzuty, argumentując, że Pius XII wiele uczynił dla ratowania Żydów - w milczeniu i dyskrecji. W 2010 r. szef tajnych watykańskich archiwów bp Sergio Pagano zapowiedział, że za pięć lat ujawnione zostaną dokumenty o Piusie XII.

W 2007 r. komisja kardynałów i biskupów Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych jednomyślnie opowiedziała się za beatyfikacją Piusa XII, a w grudniu 2009 r. Benedykt XVI upoważnił Kongregację do wydania dekretu o heroiczności cnót Piusa XII, co przybliżyło jego beatyfikację.

Z ponad 260 poprzedników Jana Pawła II Kościół uznał za błogosławionych jedynie kilku, znacznie więcej - około 80 - uznał za świętych. Kanonizowani zostali głównie ci papieże, którym pontyfikat przyszło sprawować w pierwszych wiekach Kościoła - do ok. 500 r. Jest wśród nich uznawany za pierwszego papieża apostoł Piotr oraz większość z 50 jego następców, z których połowa to męczennicy. Większość pozostałych świętych papieży zmarła przed 1100 r. W ciągu ostatnich ponad 900 lat Kościół kanonizował tylko trzech papieży.

Pierwszy z nich to Celestyn V (1215-1296), znany ze świętości i pokory benedyktyński zakonnik i pustelnik, wybrany na papieża w 1294 r. Nieprzyzwyczajony do przepychu papieskiego dworu i uważany za nieudolnego polityka zrzekł się tej godności po kilku miesiącach. Zmarł w 1296 r. w wieku ponad 80 lat. Kanonizował go papież Klemens V kilkanaście lat później.

Kolejny to Pius V (1504-1572; papież od 1566 r.), dominikanin i inkwizytor; wprowadził w życie reformy Soboru Trydenckiego, który dał początek kontrreformacji. Był m.in. inicjatorem Świętej Ligi przeciwko Turcji, a w 1570 r. ekskomunikował królową Anglii Elżbietę I. W czasie sprawowania pontyfikatu zażądał usunięcia z Rzymu prostytutek, nakazał też, aby wszystkie rzymskie nierządnice wyszły za mąż albo poddały się chłoście. W stulecie śmierci błogosławionym ogłosił go papież Klemens X, a świętym - Klemens XI w 1712 r.

Trzeci papież ogłoszony świętym to Pius X (1835-1914; papież od 1903 r.), krytykowany za stłumienie myśli i nauki w Kościele - potępił modernizm katolicki, agnostycyzm i immanentyzm. W 1910 r. nakazał składanie antymodernistycznej przysięgi wszystkim kandydatom do święceń wyższych, spowiednikom, kaznodziejom, proboszczom, kanonikom, przełożonym zakonów, profesorom w seminariach i zakonach oraz urzędnikom kurii biskupiej, sądów kościelnych i kongregacji rzymskich. Treść przysięgi, która m.in. potępiała rozumienie pisma św. z pominięciem tradycji Kościoła, Pius X napisał sam w 1908 r. Jej obowiązkowe wygłaszanie zniósł papież Paweł VI w 1967 roku.

Pius X został beatyfikowany w 1951 r., a kanonizowany w 1954 r. przez Piusa XII. Do jego postaci odwołują się tzw. lefebryści (Bractwo Kapłańskie św. Piusa X) - schizmatyczne, konserwatywne, negujące niektóre z postanowień Soboru Watykańskiego II bractwo założone w łonie Kościoła w 1969 r. z inicjatywy abp. Marcelego Lefebvre'a. W 1988 r. Lefebvre bez zgody papieża konsekrował czterech biskupów; dwa dni później Jan Paweł II ekskomunikował zarówno jego, jak i wyświęconych hierarchów. Ekskomunikę z czterech biskupów (Lefebvre zmarł w 1991 r.) w 2009 r. zdjął papież Benedykt XVI. Bractwo sprzeciwia się beatyfikacji Jana Pawła II, m.in. z tego powodu, że pocałował on Koran.

Pierwsze formalne procedury kanonizacyjne zostały ogłoszone przez papieża Sykstusa V w 1588 r. Obecnie są one regulowane przez konstytucję apostolską "Divinus Perfectionis Magister", wydaną w 1983 r. przez Jana Pawła II. Procedura dot. papieża teoretycznie nie różni się od tych dotyczących innych kandydatów na ołtarze - przestrzega się tych samych zasad, trzeba udowodnić te same cnoty. Sprawę papieża, na mocy precedensu, zakłada jednak tylko inny papież. Gdyby papież zmarł podczas wizyty innej diecezji, formalnie prawo założenia sprawy miałby biskup tej diecezji, ale w praktyce prawdopodobnie zrzekłby się tego prawa przez szacunek dla Stolicy Apostolskiej. (PAP)

mca/ bos/ mhr/

wiadomości
pap
Oceń jakość naszego artykułu:
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
Źródło:
PAP
KOMENTARZE
(0)