Sejmowa Komisja Spraw Zagranicznych pozytywnie zaopiniowała w czwartek kandydatury na ambasadorów: Adama Jelonka w Malezji, Brunei i na Filipinach, Zdzisława Raczyńskiego w Armenii oraz Krzysztofa Kocela - przy UNESCO.
Głosowanie odbyło się w części zamkniętej posiedzenia. O decyzji poinformował PAP szef komisji Andrzej Halicki (PO).
Adam Jelonek urodził się w 1968 r. w Krakowie. W 1993 r. ukończył nauki polityczne na Uniwersytecie Warszawskim, ma też dyplom magisterski Międzynarodowego Centrum Zarządzania UW. W 2005 r. uzyskał tytuł doktora habilitowanego nauk humanistycznych na Wydziale Filozofii i Socjologii UW. Ukończył studia podyplomowe MBA University of Illinois.
Jelonek, profesor nadzwyczajny, obecnie kieruje Instytutem Bliskiego i Dalekiego Wschodu Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Zakładem Azji Południowo-Wschodniej w Instytucie Studiów Regionalnych UJ. Jest też współzałożycielem i członkiem rady programowej Instytutu Konfucjusza-Chińskie Centrum Kulturalne UJ. Zna angielski. Jest żonaty i ma jedno dziecko.
Jelonek zapowiedział, że będzie zabiegał o zwiększenie wymiany gospodarczej między Polską a Malezją. Jak mówił, "nasz eksport obok stałych pozycji, tj. sprzętu obronnego, a także mebli, wykazuje też duży potencjał rozwoju w obszarze farmaceutyków, kosmetyków i przemysłu rolno-spożywczego". Zdaniem Jelonka pojawiają się też szanse na poszerzenie współpracy w dziedzinie m.in. technologii informatycznych, biotechnologii, a także turystyki. Chciałby też promować wymianę naukową i edukacyjną.
Krzysztof Kocel urodził się w 1950 r. we Wrocławiu. Ukończył prawo na Uniwersytecie Łódzkim, na którym też w 1984 r. doktoryzował się w dziedzinie prawa międzynarodowego. W latach 1984-1990 był wykładowcą na tej samej uczelni.
W latach 1990-1992 pracował w Biurze ds. Integracji Europejskiej Urzędu Rady Ministrów jako dyrektor zespołu. Później związany z MSZ, był m.in. wicedyrektorem Departamentu Afryki, Azji, Australii i Oceanii MSZ, dyrektorem Departamentu Instytucji Europejskich i Polityki Regionalnej MSZ; obecnie jest starszym radcą ministra w Departamencie Prawno-Traktatowym. Kocel był też ambasadorem w Kambodży (1992-1997), w Wietnamie (1994-1997) oraz w przy Radzie Europy w Strasburgu (2001-2005). Zna angielski, francuski, rosyjski i hiszpański. Jest żonaty, ma jedno dziecko.
Przedstawiając założenia swojej pracy jako ambasadora przy UNESCO, Kocel mówił, że głównym celem tej organizacji jest rozwijanie pokojowych stosunków między państwami poprzez współpracę w dziedzinie edukacji, nauki i kultury.
Jak mówił, polska polityka zagraniczna po okresie koncentracji na sprawach europejskich i euroatlantyckich "przejawia rosnące zainteresowanie" stosunkami z krajami spoza tego obszaru. Jego zdaniem UNESCO jest w tym kontekście "ciekawym punktem obserwacyjnym, pozwalającym śledzić przemiany, jakim ulega współczesny świat w sferze intelektualnej i kulturalnej oraz pozwala dostrzec wpływ tych przemian na stosunki polityczne".
Zdzisław Raczyński urodził się w 1959 r. w Werpolu. Wykształcenie zdobywał na Uniwersytecie Warszawskim (1978-1980) i w Moskiewskim Instytucie Stosunków Międzynarodowych (1980-1986). Jest magistrem w dziedzinie stosunków międzynarodowych. W 1998 r. ukończył też Studium Problemów Bezpieczeństwa i Stosunków Międzynarodowych.
Raczyński w latach 1989-1997 był korespondentem mediów polskich w Moskwie. W latach 1997-2001 był doradcą szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego. W latach 2001-2004 pracował też jako starszy radca ministra i p.o. dyrektora w Departamencie Europy Wschodniej oraz jako radca-minister i p.o. zastępcy dyrektora w Departamencie Europy w MSZ. W tym samym ministerstwie pracował też w Departamencie Polityki Wschodniej, a od 2008 r. do chwili obecnej jest radcą ministra w Departamencie Strategii i Planowania Polityki Zagranicznej MSZ.
Raczyński był ponadto ambasadorem w Tunisie w latach 2004-2007. Zna arabski, rosyjski, francuski i angielski. Jest żonaty, ma jedno dziecko.
Zdaniem Raczyńskiego Polska w Armenii powinna być przede wszystkim jednym z członków "teamu europejskiego". Jak mówił, "to współgra z naszą ambicją odgrywania istotnej roli w Unii Europejskiej, a tę rolę buduje się także poprzez aktywne zaangażowanie Polski w bardziej oddalonych rejonach świata".
Kandydata na ambasadora proponuje szef MSZ w uzgodnieniu z premierem i prezydentem. Następnie MSZ występuje do państwa przyjmującego o wstępną akceptację. Jej otrzymanie pozwala MSZ na zwrócenie się do prezydenta z formalnym wnioskiem o nominację ambasadora. Zwrócenie się przez MSZ do sejmowej Komisji Spraw Zagranicznych o zaopiniowanie kandydata wynika z obyczaju. (PAP)
mzk/ ura/ bk/
